با وجود اشغال سوریه به دست صهیونیست‌ها، سران شورشیان تحریرالشام می‌گویند با اسرائیل وارد جنگ نخواهند شد و این اشغالگری اسرائیل را رفتاری منطقی و قابل درک می‌دانند!
تاریخ انتشار :دوشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۳ ساعت ۰۸:۰۰
به گزارش حدید نیوز: «قابل درک است وقتی یک دولت جدید در سوریه روی کار می‌آید، اسرائیل نگران می‌شود. شاید اسرائیل احساس ترس کرد و به همین خاطر قدری پیشروی کرد و کمی بمباران کرد. ما هیچ ترسی از اسرائیل نداریم و مسئله‌ای هم با اسرائیل نداریم. ما به دنبال صلح هستیم و نمی‌خواهیم در هیچ‌چیزی که امنیت اسرائیل را تهدید می‌کند، دخالت کنیم.» این‌ها سخنان استاندار جدید دمشق در مصاحبه با شبکه NPR آمریکا بعد از اشغال سوریه به دست اسرائیل و 400 حمله هوایی با بمب‌های چند تنی است.
اولین اشغال سوریه توسط ارتش اسرائیل به سال 1967 بازمی‌گردد. بعد از جنگ سوم اسرائیل و کشورهای عربی که با نام «جنگ شش‌روزه» شناخته می‌شود؛ صهیونیست‌ها منطقه‌ای از سوریه به نام بلندی‌های جولان را اشغال کردند. جولان منطقه‌ای راهبردی است که امکان رصد نظامی و اطلاعاتی را به اسرائیل می‌دهد. فاصله این منطقه با دمشق، پایتخت سوریه، حدود 60 کیلومتر است. به دلیل موقعیت جغرافیایی، بحران آب همواره گریبان گیر اسرائیل است اما تسلط این رژیم بر جولان و درنتیجه تسلط بر دریاچه طبریه(گلیل) صهیونیست‌ها تا حد زیادی به منابع آب شیرین دسترسی پیدا کردند.
از همان ابتدای اشغال جولان در سال 1967 تاکنون، این اشغالگری در مجامع بین‌المللی محکوم بود و حتی کشورهایی که اشغال فلسطین را به رسمیت شناختند، اشغال جولان را نپذیرفتند. تنها آمریکا بود که در زمان ترامپ این اشغال گری را به رسمیت شناخت و آن‌هم با واکنش‌های بین‌المللی مواجه شد.
با این حال، اسرائیل هیچ‌گاه به اشغال جولان پایان نداد و در آرزوی اشغال بیشتر سوریه به سر می‌برد. اما تا زمانی که دولت اسد بر سرکار بود، باوجود تمام مشکلات، ناکارآمدی‌ها و ایجاد بحران‌هایی همچون داعش از سوی آمریکا، نتوانست به اشغالگری بیشتر ادامه دهد.
اما بلافاصله پس از سقوط دولت اسد، تانک‌های اسرائیلی از منطقه جولان پیش رفتند و بخش‌های بیشتری از سوریه را اشغال کردند. صهیونیست‌ها به بهانه ایجاد حائل! منطقه راهبردی جبل الشیخ را نیز اشغال کردند. اسرائیل در بی‌سابقه‌ترین حملات هوایی، با حدود 400 عملیات، زیرساخت‌های حیاتی سوریه را بمباران کرد. در این حملات از بمب‌های چند تنی استفاده شد.
شورش جولانی همان فرصتی را به صهیونیست‌ها داد که سال‌ها منتظرش بودند. در ابتدا به نظر می‌رسید که اشغال بیشتر سوریه، درنتیجه خلا قدرت و ضعف جولانی است. اما به‌سرعت مواضعی از سوی جولانی و تحریر الشام دیده شد که واقعیت را نشان داد.
جولانی که بزرگ‌شده سیستم داعش است و اکنون ادعای حکومت بر سوریه را دارد؛ در واکنش به اشغال این کشور به دست صهیونیست‌ها، به آن‌ها اطمینان خاطر داد و به‌طور رسمی اعلام کرد که وارد جنگ با اسرائیل نخواهد شد و نگرانی اصلی خود را حزب‌الله و ایران اعلام کرد.
اما جولانی در اظهاراتی دیگر، برای صهیونیست‌ها سنگ تمام گذاشت و در مصاحبه با روزنامه تایمز انگلیس گفت: «از سوریه به‌عنوان سکوی پرتاب حمله به اسرائیل استفاده نخواهد شد.» به عبارتی دیگر، جولانی نه‌تنها با اشغالگری صهیونیست‌ها مقابله نکرد و به آن‌ها در این زمینه اطمینان خاطر داد؛ بلکه حتی نقش حافظ امنیت اسرائیل را بازی کرد. نه‌تنها خودش تهدیدی برای صهیونیست‌ها نیست؛ بلکه حتی تلاش می‌کند سایر تهدیدات از خاک سوریه علیه اسرائیل را خنثی کند.
در پایان خوب است نگاهی کوتاه به سابقه داعش بی‌اندازیم. داعش که جولانی زمانی از اعضای رده‌بالای آن بود، مدعی تشکیل خلافت اسلامی بود. داعش فقط خود را مسلمان می‌دانست و سایر مذاهب را به‌عنوان کافری اعلام کرده که ریختن خونشان واجب است. طبق منطق این گروه تروریستی، یهودیان و دولت یهود، باید دشمن درجه‌یک آن‌ها حساب می‌شد. اما داعش حتی یک گلوله به سمت اسرائیل شلیک نکرد./ فارس
http://hadidnews.com/vdcgqt9w.ak9yz4prra.htmlاولین اشغال سوریه توسط ارتش اسرائیل به سال 1967 بازمی‌گردد. بعد از جنگ سوم اسرائیل و کشورهای عربی که با نام «جنگ شش‌روزه» شناخته می‌شود؛ صهیونیست‌ها منطقه‌ای از سوریه به نام بلندی‌های جولان را اشغال کردند. جولان منطقه‌ای راهبردی است که امکان رصد نظامی و اطلاعاتی را به اسرائیل می‌دهد. فاصله این منطقه با دمشق، پایتخت سوریه، حدود 60 کیلومتر است. به دلیل موقعیت جغرافیایی، بحران آب همواره گریبان گیر اسرائیل است اما تسلط این رژیم بر جولان و درنتیجه تسلط بر دریاچه طبریه(گلیل) صهیونیست‌ها تا حد زیادی به منابع آب شیرین دسترسی پیدا کردند.
از همان ابتدای اشغال جولان در سال 1967 تاکنون، این اشغالگری در مجامع بین‌المللی محکوم بود و حتی کشورهایی که اشغال فلسطین را به رسمیت شناختند، اشغال جولان را نپذیرفتند. تنها آمریکا بود که در زمان ترامپ این اشغال گری را به رسمیت شناخت و آن‌هم با واکنش‌های بین‌المللی مواجه شد.
با این حال، اسرائیل هیچ‌گاه به اشغال جولان پایان نداد و در آرزوی اشغال بیشتر سوریه به سر می‌برد. اما تا زمانی که دولت اسد بر سرکار بود، باوجود تمام مشکلات، ناکارآمدی‌ها و ایجاد بحران‌هایی همچون داعش از سوی آمریکا، نتوانست به اشغالگری بیشتر ادامه دهد.
اما بلافاصله پس از سقوط دولت اسد، تانک‌های اسرائیلی از منطقه جولان پیش رفتند و بخش‌های بیشتری از سوریه را اشغال کردند. صهیونیست‌ها به بهانه ایجاد حائل! منطقه راهبردی جبل الشیخ را نیز اشغال کردند. اسرائیل در بی‌سابقه‌ترین حملات هوایی، با حدود 400 عملیات، زیرساخت‌های حیاتی سوریه را بمباران کرد. در این حملات از بمب‌های چند تنی استفاده شد.
شورش جولانی همان فرصتی را به صهیونیست‌ها داد که سال‌ها منتظرش بودند. در ابتدا به نظر می‌رسید که اشغال بیشتر سوریه، درنتیجه خلا قدرت و ضعف جولانی است. اما به‌سرعت مواضعی از سوی جولانی و تحریر الشام دیده شد که واقعیت را نشان داد.
جولانی که بزرگ‌شده سیستم داعش است و اکنون ادعای حکومت بر سوریه را دارد؛ در واکنش به اشغال این کشور به دست صهیونیست‌ها، به آن‌ها اطمینان خاطر داد و به‌طور رسمی اعلام کرد که وارد جنگ با اسرائیل نخواهد شد و نگرانی اصلی خود را حزب‌الله و ایران اعلام کرد.
اما جولانی در اظهاراتی دیگر، برای صهیونیست‌ها سنگ تمام گذاشت و در مصاحبه با روزنامه تایمز انگلیس گفت: «از سوریه به‌عنوان سکوی پرتاب حمله به اسرائیل استفاده نخواهد شد.» به عبارتی دیگر، جولانی نه‌تنها با اشغالگری صهیونیست‌ها مقابله نکرد و به آن‌ها در این زمینه اطمینان خاطر داد؛ بلکه حتی نقش حافظ امنیت اسرائیل را بازی کرد. نه‌تنها خودش تهدیدی برای صهیونیست‌ها نیست؛ بلکه حتی تلاش می‌کند سایر تهدیدات از خاک سوریه علیه اسرائیل را خنثی کند.
در پایان خوب است نگاهی کوتاه به سابقه داعش بی‌اندازیم. داعش که جولانی زمانی از اعضای رده‌بالای آن بود، مدعی تشکیل خلافت اسلامی بود. داعش فقط خود را مسلمان می‌دانست و سایر مذاهب را به‌عنوان کافری اعلام کرده که ریختن خونشان واجب است. طبق منطق این گروه تروریستی، یهودیان و دولت یهود، باید دشمن درجه‌یک آن‌ها حساب می‌شد. اما داعش حتی یک گلوله به سمت اسرائیل شلیک نکرد./ فارس
hadidnews.com/vdcgqt9w.ak9yz4prra.html
