در 60 ثانیه بعدی، 28 دختر ازدواج خواهند کرد. 28 دختر دیگر نیز در دقیقه بعدی آن ازدواج خواهند کرد... و 28 دختر دیگر. سالانه 15 میلیون دختر خردسال "همسر" میشوند
به گزارش حدید نیوز به نقل از اشپیگل، زنان جوانی که در حقیقت دخترانی جوان هستند اما شوهر و گاهی حتی فرزند دارند - سه دختر که اهل کشورهای مختلفی بوده اما سرنوشتی مشابه را داشتهاند: ابیانش اهل اتیوپی، راماگنی اهل هند و نایانه اهل برزیل که در ادامه داستان زندگی نایانه را بازگو خواهیم کرد.
نایانه، 15 ساله و اهل برزیل نایانه و خواهر دوقلویش نیره چشمهایشان را به گوشیهایشان دوختهاند که با هر پیام ورودی میلرزد! سه ماه است که نیره پایش را از خانه بیرون نگذاشته است. این تنبیه توسط گنگ مواد مخدر "فرمان سرخ" وضع شده و مخصوص کسانی است که با مردی از گروه رقیب رابطه جنسی برقرار کرده باشند.
نایانه میکوشد که تا جای ممکن در دوران حبس کنار خواهرش باشد. آنها در خانهای در "پارکه اونیائو" در فاولای "ماره" در شمال ریو دو ژانیرو ساکن بوده و بر روی یک تخت در حال استراحت هستند. نایانه دختر 10 ماههاش "آنا سوفیا" را بر روی پاهایش خوابانده است.
این خواهر دوقلوی 15 ساله در حال حاضر به مدرسه نمیروند. نایانه دارد آماده میشود تا به یک مهمانی موسیقی فانک برود. در یکی از همین مهمانیها بود که با پدر بچهاش آشنا شد. این مادر بسیار جوان عکس شوهرش را روی تیشرتش چاپ کرده است. شوهرش در کار قاچاق مواد مخدر دست داشت و شش ماه پیش در جریان درگیری با پلیس کشته شد.
نرخ ازدواج کودکان در برزیل به حدی بالا است که باعث شده این کشور در رتبه چهارم جهان از این حیث قرار گیرد. تقریبا یک میلیون زن برزیلی بین سنین 20 تا 24 ساله پیش از سن 15 سالگی ازدواج کردند و سه میلیون زن برزیلی در کمتر از سن 18 سالگی وارد خانه شوهر شدهاند. حداقل سن ازدواج برای دختران برزیلی 16 سال است که باید با اجازه والدین صورت گیرد اما محدودیت سنی در صورت بارداری میتواند پایینتر بیاید. بارداری در سنین پایین در برخی از کشورها از جمله دلایل ازدواج کودکان تلقی میشود اما این دلیل در برزیل به عنوان عمدهترین دلیل ازدواج کودکان محسوب میشود. بنا به اظهارات وانِسا فونسِکا، مدیر پروژه پروموندا، دختران خردسال عمدتا با دو دلیل زیر خودشان را توجیه میکنند: ثبات اقتصادیِ ناشی از ازدواج، و تمایل به آزادی.
ازدواجهای این چنینی بر خلاف هند و اتیوپی در ابتدا به صورت غیررسمی صورت میگیرند. فونْسِکا میگوید: «این ازدواجها بیشتر شبیه تفاهم هستند. دخترها با شخصی آشنا شده، ازدواج میکنند و سپس هر زمان که بخواهند جدا میشوند.» برای مثال، نایانه هیچگاه با پدر فرزندش به طور رسمی ازدواج نکرد. او میگوید برخی از دوستانش برای اینکه از شر قوانین پدر و مادرشان خلاص شوند، از خانه خارج شده و با یک مرد زندگی کردهاند. دو تن از دوستانش اینک زندگی مستقلی را تشکیل داده و دو تن دیگر نیز به تازگی مادر شدهاند.
دختران برزیلی در مقایسه با دختران هندی یا اتیوپیایی وادار به ازدواج نمیشوند. گرچه اغلب این ازدواجها ماهیت غیررسمی داشته و بارداری، به جای معلول، علت تشکیل اتحادیههای کودکان است.
علیرغم این تفاوتها، دختران برزیلی نیز با مشکلاتی مشابه روبهرو میشوند: خشونت مردان، ترک تحصیل و مشکلات جسمانی ناشی از بارداری زودهنگام. جوامع و کشورهای مختلف این مشکلات را اغلب نادیده گرفته و سپس فراموش میکنند.
کریستیانه نیز که در سن 16 سالگی و پس از بارداری زودهنگام ازدواج کرد، در همان فاولا زندگی میکنند. اما حالا 19 سال از ازدواج اولش میگذرد و او با مرد دیگری ازدواج کرده و صاحب دو دختر شده است. کریستیانه میگوید که این چرخه مرتب تکرار میشود. او همچنین اضافه میکند که بسیاری از این اتحادیهها راهی برای فرار از خانههایی محسوب میشود که سو استفاده و عدم کفایت از روابط عاطفی با اعضای خانواده در آن حکمفرما است.
دوستان نایانه نیز در مهمانی فانک حاضر هستند. صدای بسیار بلند موسیقی گوش همه را کر کرده و خیابان پر شده از پسران و دختران جوان؛ دخترانی که سن برخی حتی به 12 سال نیز میرسد.