ایجاد اختلاف تحت عنوان مبارزه برای آزادی زنان!

"ایزابل کلمن" عضو شورای روابط خارجی آمریکا که از نهادهای تاثیر گذار بر سیاست خارجی آمریکاست در مقاله ای به بررسی نقش زنان در انقلاب های عربی در ۲سال اخیر پرداخته است. وی در این مقاله در این مقاله ضمن تکرار ادعاهای دروغین و همیشگی غرب در مورد زنان برخی برنامه های غرب را برای ایجاد آنچه که آنها آزادی زنان می خوانند افشا کرده است. به گزارش حدیدنیوز وی می نویسد: انقلابها در سراسر جهان عرب در حال ظهورند. در اولین انتخابات پارلمانی پس از مبارک در مصر ، اخوان المسلمین، همراه با احزاب سلفی محافظه کار ، موفق شدند بیش از ۷۰ درصدصندلیهای مجلس را بدست آورند .در ژوئن ۲۰۱۲، نامزد اخوان المسلمین ـ محمد مرسی رییس جمهور مصر شد . در تونس، بزرگترین حزب اسلامی، موفق به کسب بیش از ۴۰ درصد از صندلیهای مجلس شد و دولت جدید تونس را پایه ریزی کردند. این نتایج تعجب آور نیست: اسلام معیار و محک فرهنگی اکثر اعراب است ، نظرسنجی ها همواره نشان می دهد اکثریت عرب پشتیبان قانون شریعت اسلامی هستند . نظرسنجی موسسه گالوپ در سال ۲۰۱۲ نشان داد زنان عرب بیشتر از مردان طرفدار شریعت اسلامی و استفاده از آن به عنوان منبع قانون هستند.
وی ضمن تکرار ادعاهای دروغین غرب در مورد وضعیت زنان در ایران می نویسد:با اینحال، نگرانیهای زیادی در مورد توافق سیاسی گروه های اسلام گرا در مورد حقوق زنان وجود دارد.در دوران شاه زنان در ایران از حقوق قانونی زیادی برخوردار بودند ، اما به سرعت با پیروزی انقلاب حقوق قانونی آنها رو به زوال رفت! برای مثال سن ازدواج دختران را از ۱۳ به ۹ سال کاهش یافت!(البته نویسنده این مقاله که لقب کارشناس را نیز یدک می کشد!نگفته که منظورش از حقوق زنان در زمان شاه همان استفاده ابزاری از زنان در کاباره ها و سینما و تلویزیون و محله های خراب و....بوده یا واقعا زنان غیر از ابزار هوسرانی و.... حق دیگری هم داشته اند!که الان به دنبال آن باشند)
ایزابل کلمن می افزاید: اظهارات تحریک آمیز اسلام گرایان محافظه کار و چندین حوادث تکان دهنده خشونت بار علیه زنان ،باعث بروز نگرانیهای شده . باید از حقوق زنان درجهت انجام تغییرات اجتماعی، اقتصادی، و سیاسی در این کشورها استفاده کرد ،این موضوع از بسیاری جهات، سکوی پرتابی برای آینده منطقه محسوب می شود . حقوق زنان شاخص مهمی برای بررسی حقوق بشر، از جمله آزادی مذهبی، حقوق اقلیت ها و آزادی بیان محسوب می شود .
علائم نگران کننده ای در مورد به چالش کشاندن حقوق زنان وجود دارد . در مصر، برخی از رهبران سلفی آشکارا نقش زنان را در جامعه نوین زیر سوال برده اند. در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۱ ، یکی از رهبران سلفی سرشناس اجازه نداد زنان بعنوان نامزد انتخاباتی در لیست انتخابات قرار بگیرند . علاوه بر این ، زنانی که کاندید انتخابات شدند حق چاپ عکس خود را نداشتند و به جای آن باید از تصویر یک گل استفاده می کردند و نهایتا کمتراز ۲ درصد از صندلیهای مجلس مصر را بدست آوردند ، این شاخص نگران کننده ای برای این کشور محسوب می شود . وبا وجود تظاهرات اخوان المسلمین در مصر در مورد ایجاد سازمان دوستدار زنان ، اسلام گرایان در سراسر طیف سیاسی مصر خواستار فسخ قوانین نسبتا مترقی این کشور شده اند .
در لیبی، محافظه کاران بابرقراری حکومتی اسلامی خواستار آزاد سازی چند همسری مردان شدند که در زمان قذافی ممنوع بود . در تونس، زنانی که در خیابانها دامن یا شلوار پوشیدند مورد آزار و اذیت معترضان سلفی قرار گرفتند و سلفیهاخواستار پوشش کامل زنها و استفاده از نقاب صورت برای آنها شدند . بنیادگرایان پاکستان نیز مصرف الکل را ممنوع و گردشگریهای ساحلی را تا حد زیادی محدود کردند ، قابل درک است که چنین اقداماتی لیبرالها را عصبی خواهد کرد .
وی می نویسد: حقوق زنان منطقه از لحاظ اجتماعی و مذهبی تحت فشار است و دولتهای اخیر پشتیبانی مردمی اززنان را بی اعتبار کرده اند.
این عضو شورای روابط خارجی آمریکا افزاید:با وجود این چالش ها، دلایل متعددی برای خوش بین بودن وجود دارد.اولین و مهمترین نکته اقتصاد است : تونس، مصر، و حتی لیبی غنی از نفت به سادگی نمی توانند احتیاجات نیمی از جمعیت خود را پاسخ دهند . در سراسرخاورمیانه ،اکثر زنان تحصیل کرده اند : اکثر فارغ التحصیلان دانشگاههای مصر، تونس و لیبی، زن هستند و اکثرا پس از فارغ التحصیلی استخدام می شوند . اگر چه امروزه تنها از هر سه زن یکی در اقتصاد رسمی جهان عرب شرکت می کند، اما نرخ مشارکت نیروی کار زنان در حال افزایش است، و بسیاری از خانواده ها در حال حاضر به درآمد زنان متکی هستند.
رهبران اسلام گرا مانند راشد غنوشی ، در تونس، متوجه شده اند که برد سیاسی آنها بستگی به توانایی آنها در بر آوردن توقعات و انتظارات اقتصادی رای دهندگان دارد ، و عدم رعایت حقوق زنان آنها را با شکست مواجه خواهد کرد. نه تنها حمایت از لیبرال ها و سکولارها را از دست خواهند داد ، بلکه ممکن است پشتیبانی بین المللی را هم از دست بدهند.
دلیل دوم برای خوشبینی این است که در انقلاب های عربی زنان برای به روز رسانی خود بسیج شده اند . نسل جدید زنان خواستار شرکت در جوامع جدید هستند و با استفاده از رسانه های اجتماعی صدای خود را به گوش همگان رسانده اند. برنده جایزه صلح نوبل روزنامه نگار و فعال حقوق بشر از یمن بود که از تصویر نمادین یک دختر معترض عرب استفاده کرده بود. فعالان زن موفق به گرفتن بیش از ۲۳ درصد از کرسی های پارلمان تونس و ۱۶ درصد از کرسی های پارلمان لیبی شدند . البته، حضورزنان در مجلس، تضمینی در مقابل پسرفت حقوق زنان نیست ، به ویژه اینکه بسیاری از کسانی که انتخاب شده اند ،وابسته به احزاب اسلامگرا هستند.
اگرچه اکثریت اعراب تمایل دارند که تحت قوانین اسلامی زندگی کنند اما آنچه که در واقع به آن عمل میکنند جای بحث دارد . اسلام گرایان میانه رو مانند غنوشی ،معتقدندکه اسلام با حقوق زنان و نقش عمومی آنها در جامعه سازگار است.
وی در پایان می نویسد:مبارزه برای حقوق زنان در سال های آینده تشدید خواهد شد ، اما شکافی در بین سکولارها و اسلام گرایان ایجاد خواهد نمود.از بسیاری جهات، این لحظه ،لحظه تحول اسلام در خاور میانه است ، احزاب اسلامگرا نه تنها برای تعریف موقعیت خود بلکه بخاطر حقوق زنان و حقوق بشر مبارزه می کنند. با وجود عدم محو ایده های افراطی ،ممکن است که مراکز میانه رویی که پذیرای حقوق زنان هستند روی جریان اصلی تسلط پیداکنند وبا وضع مقررات امنیت بیشتری برای زنان فراهم کنند .
ترجمه:گروه بین الملل حدیدنیوز-معصومه صبور