به گزارش حدید نیوز مروری بر رفتار و عملکرد اصلاحطلبان طی سالهای گذشته بویژه دردوران حاکمیت آنان نشان میدهد که این جریان با پذیرش سه اصل، پروسه حضور در حاکمیت را دنبال میکرد و درنهایت به دنبال دستیابی به یک هدف بزرگ و نهایی بود؛ هدفی که گرچه تلاشهای فراوانی برای تحقق آن ساماندهی شد و حتی دامنه آن برای بازگشت به حاکمیت در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز پیگیری شد اما در نهایت به شکست آنان انجامید.
حال که امروز اصلاحطلبان برای بازکردن خط بازگشت خود به نظام و پیگیری آن اهداف عقیم مانده به شرطگذاری برای نظام پرداخته وفضا را وانمود کردهاند، اینک آنان در برزخی قرار گرفتهاند که چگونه حضور مجدد خود را با توجه به آن پروسههای تعریف شده، تفسیر و تبیین نمایند!
با اندکی تامل آن پروسه سهگانه مورد تأکید این جریان که در سال ۷۶ کلید خورد عبارت بود از:
۱- التزام به انقلاب اسلامی
۲- التزام به حکومت دینی و مشروعیت ولی فقیه
۳- تأیید سیاستهای مسئولان
این پروسه در حالی مورد توجه اصلاحطلبان بود که آنان هدف دیگری را در سر میپروراندند، هدفی به نام «تغییرساختارها».
در همین رابطه برای نشان دادن سیرتحولاتی که در آن ۳ پروسه برای رسیدن به تغییرساختارهای مورد نظر در دوران اصلاحات پیگیری شد، به بخشی از این شواهد اشاره میکنیم.
۱ - التزام به بقای جمهوری اسلامی
جریان اصلاحات که در دوره سازندگی دگردیسیهای فکری خود را در مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری بنیان گذاشت و با بهرهگیری و نصب العین قرار دادن تئوریهای لیبرالی و سرمایهگذاری بر روی شکافهای اجتماعی در سال ۷۶ به قدرت رسید، به مروراولین پیش فرض خود را که به موجب آن به قدرت رسید مورد تاخت و تاز قرار داد.
به واقع میتوان گفت گرچه اصلاحطلبان در ابتدا تأکید یا شاید ادعا کرده بودند که در چارچوب نظام اسلامی به برقراری جامعه مدنی، قانون مداری و اداره جامعه بپردازند اما غالب شدن تفکرات تجدیدنظرطلبان آنان را از این وادی بسیار دور و دورتر کرد. به بیان دیگر این تجدیدنظرطلبان بودند که چون خود نسبت به مبانی فکری و ارزشهای اصلی نظام جمهوری اسلامی دچار تردید شده بودند دوم خرداد و اصلاحطلبان را به عرصه گذر از انقلاب و قانون اساسی و تغییر ساختارها رهنمون ساخت.
شاید اولین تحرکات در این زمینه به اظهارات عباس عبدی از فعالان مطبوعاتی اصلاحطلبان بازگردد که گفته بود:«انقلاب اسلامی، متأثر از الگوی حکومت شوروی سابق است و سرانجام هردوی آنها یکسان خواهد بود» (روزنامه ایران/۲۰ شهریور ۷۷(
این اظهارات در حالی از سوی عباس عبدی مطرح شد که جریان اصلاحات خود را همواره جریان خط امامی معرفی کرده و بر پافشاری بر اصول انقلاب اسلامی که اندیشههای حضرت امام خمینی(ره) شکل دهنده اصلی آن بود تأکید داشتند. اما عمق دگردیسی فکری ایدئولوژیکی آنان چنان بود که فرازهایی از وصیت نامه امام(ره) را فراموش کرده بودند که تصریح داشتند:«نباید شک کرد که انقلاب اسلامی ایران از همه انقلابهای دیگر جدا است. هم در پیدایش هم در کیفیت