تعارف نکنیم،نمی توان به ‌طور کامل جلوی نفوذ را گرفت

به گزارش حدید نیوز: نفوذ کلیدواژه ای است که جمهوری اسلامی سی و اندی سال است با آن دست و پنجه نرم می کند. ضریب نفوذ جبهه معارض در برهه های مختلف زمانی به شکل سینوسی بوده و همواره فراز و فرودهای متنوعی به خود دیده است. در گفت و گو با دکتر حمیدرضا آصفی سخنگوی وزارت خارجه دولت اصلاحات از میزان ضریب دادن برجام به مقوله نفوذ سخن گفتیم. همچنین راه های کاهش نفوذ در کشور نیز از جمله موضوعاتی بود که سفیر سابق کشور در امارات به آن پرداخت.

متن کامل گفت و گوی ما با مرد کهنه کار عرصه دیپلماسی کشور پیش روی شماست:

جمهوری اسلامی با مقوله نفوذ آشناست. به عبارتی می توان گفت تن این نظام با دشنه نفوذ دشمنان آشناست. اما به اعتقاد شما در کدام برش از تاریخ ۳۸ ساله جمهوری اسلامی، نفوذ دشمن جراحت بیشتری بر پیکر نظام وارد کرده است؟

همان طور که فرمودید ما از ابتدای انقلاب با نفوذ و عوامل نفوذی سروکار داشته ایم. در بالاترین سطوح نظامی کشور که بعضی از آن ها دستگیر و اعدام شدند نفوذی هایی از حزب توده حضور داشتند. در مجموع اولین ماه های پیروزی انقلاب اسلامی بیشترین حجم نفوذ را شاهد بودیم. بعضی از افراد که بیشتر منافقین بودند در ارگان های دولتی نفوذ کرده بودند. نمونه بارز آن کشمیری و کلاهی و اتفاقات و جنایاتی است که در مورد حزب جمهوری اسلامی رخ داد. حادثه خونین هشت شهریور و ترور ناجوانمردانه شهید باهنر و شهید رجاییبه دلیل عامل نفوذی رخ داد. حتی ترور نافرجام مقام معظم رهبری در اوایل انقلاب و در مسجد ابوذر نیز در قالب نفوذ دشمن تعریف می شود. به هرشکل این عوامل نفوذی بودند که بمب را جاسازی کرده بودند. به هرشکل نمی توان گفت نفوذ در کدام دوره بیشتر و در کدام دوره کمتر بود. از ابتدای انقلاب ما نفوذ را شاهد بودیم و با آن دست و پنج نرم کردیم. در هر دوره شکل و شمایلش عوض شده است. اوایل انقلاب به یک شکل دیگری بوده و به مرور دشمنان تغییر شکل را در دستور کار خویش قرار داده اند.

اساسا به تشدید بحث نفوذ در دوران پسابرجام اعتقاد دارید یا خیر؟

ببینید. به نظرم اشتباه است که فکر کنیم برجام یک دوره ای است که به عنوان نقطه آغاز نفوذ در کشور تلقی می شود.

باید این نکته را در نظر گرفت که از ابتدای انقلاب اسلامی ما با نفوذ روبرو بوده ایم و بعد از برجام یا دوره پسابرجام هم این موضوع همچنان از سوی جبهه دشمن ادامه دارد. یعنی اگر برجامی نداشتیم هم این نفوذ وجود داشت و به دلیل ماهیت انقلاب که استکبارستیز و متکی به نیروهای خودی و استقلال کشور می باشد، طبیعی است که امپریالیست و نیروهای صهیونیستی این موضوع را برنمی تابند، لذا تلاش می کنند به گونه ای در کشور نفوذ کنند تا ضربه زدن به جمهوری اسلامی را به بالاترین شکل صورت دهند. اگر بخواهم به صورت مشخص پاسخ سوال شما را بدهم باید بگویم؛ بله. ما بعد از برجام هم نفوذ را شاهد هستیم کما اینکه پیشتر نیز شاهدش بودیم.

آیا قائل به این نکته هستید که برخی از مختصات برجام نقش کاتالیزور را در راستای مقوله نفوذ ایفا می کند؟ به نظر می رسد برخی از شاخصه هایی که شاید به نادرستی در مفاد این قرارداد گنجانده شده در این راستا تعریف می شود.

بالاخره برجام یک تفاهمی بوده که صورت گرفته و قطعا کاستی ها و نقاط قوتی دارد. در برخی نقاط بسیار خوب و در برخی دیگر از این قرارداد ضعف هایی وجود دارد. این نکته روشن است و بدیهی است و هر کسی که انصاف داشته باشد، پی می برد برجام نه یک دیکته بیست و نه یک دیکته صفر است. از طرف دیگر طبیعی است که آمریکا و کشورهای غربی تلاش می کنند از هر تفاهمی برای نفوذ استفاده کنند. اصولا در دوره کنونی ما نفوذ شکل و شمایل خاص خودش را گرفته است. یعنی این که دشمن در برخی اوقات از طریق آدم ها نفوذ می کند و بعضی وقت ها نیز از طریق رسانه ها و شبکه های مجازی نفوذ می کند. در مجموع مقوله نفوذ شکل های مختلفی به خود گرفته است.

اساسا یکی از اهداف دیپلماسی عمومی و دیپلماسی فرهنگی دشمن، نفوذ است. یعنی این که شما در کشور هدف به گونه ای عمل کنید که آنجا با کمترین هزینه بتوانید اهداف و نیات را جلو ببرید. خب، این مهم در بهترین شکل از طریق دیپلماسی عمومی یا دیپلماسی فرهنگی حاصل می شود، لذا برجام به دلیل اینکه ارتباطات را زیاد کرده است، می تواند به عنوان نقطه طمع آمریکا به حساب بیاید، اما  جمهوری اسلامی نیز دست و پا بسته نیست. ما هم با نیروهای معتقد و مومن و ابزارها و امکاناتی که در اختیار داریم اجازه این نفوذ را نخواهیم داد.

آیا مکانیزمی برای پیشگیری از شکل گیری فرآیند نفوذ در کشور می توان تعریف کرد؟

البته اگر سمت و سوی فرمایش شما این است که شرایط برای جلوگیری صددرصد و کامل از نفوذ وجود دارد پاسخ من منفی است.

بهتر است تعارف نکنیم. امروزه حاکمیت کشورها – جمهوری اسلامی ایران، روسیه، آمریکا و دیگر کشورها – به صورت مطلق اعمال نمی شود. حداقل موضوع این است که در مقوله فرهنگی این ماهواره ها و رسانه ها هستند که حاکمیت ملی شما را نقض می کنند. شما به ارزش هایی قائل هستید، اما می بینید اتفاقاتی توسط این ها به وجود می آید که حاکمیت ملی شما را خدشه دار می کند، کما اینکه عکسش نیز صادق است. یعنی این که کشورهای اروپایی یا آمریکایی یک ارزش ها و اهدافی دارند و منافع ملی خاصی را برای خودشان تعریف می کنند و ممکن است جمهوری اسلامی حاکمیت آن ها را نقض کند و اهدافش با منافع آن ها در تعارض باشد. لذا حاکمیت ملی به صورت صددرصد را هیچ کشوری نمی تواند اعمال کند. به همین ترتیبنمی توان گفت که می توان به طور کامل در برابر نفوذ ایستاد و صددرصد جلویش را گرفت.

نمی شود به طور کامل گرفت، ولی آیا نمی توان آسیب های این پدیده را به حداقل رساند و ضریب نفوذ را کاهش داد؟

بله. این مهم دست یافتنی است و زمانی به ثمر می نشیند که تلاش شود چسبندگی، وابستگی و علاقه بین مردم و حاکمیت بیش از پیش افزایش یابد. هر چه این میزان افزایش یابد، میزان نفوذ هم کمتر می شود. هر کشور و نظامی باید از اختلاف نظرها و دیدگاه های مختلف استفاده کند. در جمهوری اسلامی نیز میان گروه های درونی و داخلی و معتقد به نظام این نکته می شود. البته بعد از مطرح شدن دیدگاه ها و اختلاف نظرات باید از نیروهای معتقد و زبده ای که به ارزش ها و مبانی نظام جمهوری اسلامی معتقد هستند، استفاده شود.