چه کسانی ملکه ها را به خیابان ها میفرستند؟

 

برخی از مدها آنقدر تاریخ مصرف گذشته است که برای ریشه‌یابی آن باید در وقایع جنگ جهانی دوم به دنبال آن بگردیم و آنقدر بی‌ربط است که پیام صلح پادشاه انگلیس در جنگ جهانی دوم برای روحیه دادن به مردم و سربازان در حال جنگ، مورد استقبال جوانان عصر حاضر در کوچه و خیابان قرار می‌گیرد. یعنی ما اینقدر دچار فقر فرهنگی، تاریخی و ارزشی هستیم که دختران و پسران ناآگاه ما باید به هر قیمتی شده «آرام باشند» و با عبارت‌های ناملموس و مختلفی که پشت مانتوها و بلوزهایشان چاپ شده،‌ با امید به ملکه یا پادشاه شدن در سطح خیابان‌های پایتخت و سایر شهرستان‌ها رژه بروند و نگاه‌ها را به سمت خود و محتوای نامناسبی که خودآگاه یا ناخودآگاه حامل آن هستند، جلب کنند!؟  

 

 

در کشور ما تا کنون برای ساماندهی مد و لباس حرف و حدیثهای زیادی بیان شده ولی متاسفانه هنوز هیچ اقدام اساسی و عملی در این راستا صورت نگرفته است، از این رو این مهم به ناچار بر عهده بازار و تولیدکنندگان قرار گرفته که با هدف فروش بیشتر تولیدات، طرح‌های مد و پوشاک را جهت‌دهی می‌کنند. 

 

 

 

شاید برخی از مدهای وارداتی بدون غرضی خاص و صرفا به دلیل زیبایی و شیک بودن وارد کشور شده و سریع فراگیر شده باشد ولی در مورد برخی دیگر خیلی بعید به نظر می‌رسد که دست‌های پنهانی پشت پرده آنها وجود نداشته باشد. چرا که با وجود بدسلیقگی تمام در طراحی و نازیبایی ظاهری،‌ به سرعت رواج پیدا کرده و مهمان ناخوانده ویترین بیشتر مغازه‌‌ها می‌شود؛‌ مغازه‌های بزرگ و کوچک، لوکس و غیرلوکس.

 

 

این ادعا از آنجا قوت می‌گیرد که به جای مانتوهای گرانقیمت و شیک، مانتوهایی با ظاهرهای نه چندان زیبا و البته با قیمت‌های بسیار ارزان پشت ویترین بسیاری از فروشگاهها خودنمایی میکنند. این امر چیزی نیست جز یک سیاست سازمان یافته و هدفدار از سوی عدهای که به صورت کاملا نرم و «آرام» به دنبال تغییر ذائقه اعتقادی و ارزشی مردم به ویژه جوانان هستند. کاری که به صورت علنی نه توان انجام آن را دارند نه مردم به آنها پاسخ مثبت خواهند داد. 

 

همچنین در این راستا و با هدف قبح‌زدایی و عادی‌سازی این پوشش‌های نامناسب و ترویج علنی بدحجابی، عده‌ای اجیرشده به تبلیغ سازمان‌یافته در سطح شهر و نیز در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی می‌پردازند.  

 

 

 

 

برخی معتقدند ریشه وجود مافیای مد و پوشاک در کشور خلأ طرح‌های اسلامی ـ ایرانی است. این در حالی است که متاسفانه ظرفیت‌ها و توانمندی‌های طراحان داخلی در جریان مناسبات مافیایی حاکم بر بازار مد و پوشاک به حاشیه رانده شده و  مجالی برای رشد کردن پیدا نکرده‌اند.

 

اما آیا این مافیا واقعا چه کسانی هستند و با چه سیستمی فعالیت میکنند که از مسئولین گرفته تا تولیدکنندگان و فروشندگان، کمتر کسی حاضر میشود شهامت به خرج داده، در مقابل آنها و مناسبات مافیایی حاکم بر بازار ایستادگی نموده و برخورد لازم را انجام دهد!؟ همه تنها به فکر سود و منافع شخصی خود میباشند. حال اینکه چه بلایی بر سر جوانان، ارزش‌ها و اعتقادات آنها میآید، برایشان کوچکترین اهمیتی نداشته و ندارد. 

 

 

در این راستا لازم است یک نهاد ویژه مسئولیت نظارت و برخورد مناسب با اینگونه پدیده‌های مافیایی را بر عهده بگیرد، از مرحله شعار دادن خارج شده و به طور جدی وارد مرحله عمل شود و همه دستگاه‌های اجرایی، قضایی و انتظامی، مراکز فروش و حتی مردم را نیز ملزم به مقابله با رشد موریانه‌ای این مافیای قدرتمند نماید. این نهاد برای انجام هر چه بهتر این وظیفه خطیر یقینا باید از حمایت قاطع دولت برخوردار باشد.
ریحانه همدانی