یک توافق خوب از طریق همدلی و همزبانی بین دولت و مردم و پیروی از خواسته‌های رهبر معظم انقلاب به دست می‌آید.

به گزارش حدیدنیوز،هادی محمدی در یادداشتی که روزنامه جوان آن را منتشر کرده است، نوشت: مذاکرات 9 روزه و ماراتن رایزنی‌ها و گفت‌وگو های فشرده با 1+5 و اجزای آن به طور جداگانه با تمام فراز و نشیب‌های خود به بیانیه لوزان منتهی شد و بنا به آنچه در تجربه داریم، هم دو طرف در مذاکرات اصلی، یعنی ایران و امریکا، تفاسیر جداگانه‌ای از مفاد بیانیه ارائه کردند و هم در محیط داخلی و ملی، ارزیابی‌های متفاوت و گاه متضاد از نتیجه مذاکرات مطرح شد.
اینکه قرائت و تفسیر ما و امریکا با هم متفاوت است می‌تواند توجیه داشته باشد، چه اینکه از مبنای تفسیر یک جانبه یا جنگ روانی یا تلاش برای راضی‌ کردن مخاطبان گوناگون در محیط داخلی امریکا یا حتی رندی و زیاده‌خواهی و نهایتاً اگر برداشت نزدیک به واقع باشد. آنچه مهم است اینکه در محیط داخلی، رفتار حرفه‌ای و غیرجناحی و غیرسیاسی با این مقوله ملی صورت پذیرد. هیچ‌کس در ایران از حصول توافق ناراضی نیست و همه از آن بهره‌مند می‌شوند ولی یک توافق خوب برای جمهوری اسلامی مطلوب است و نباید از بیان نقاط ضعف یا اشکالات احتمالی در نتایج به دست آمده، رنجید. هیچ‌کس از نادیده گرفتن زحمات تیم مذاکره‌کننده خشنود نمی‌شود و هیچ‌کس نیز نمی‌تواند بر اشکالات احتمالی سرپوش بگذارد. آنچه می‌تواند مبنای همدلی و همزبانی هسته‌ای باشد این است که شاخص‌ها و ویژگی‌های بیانیه و مذاکرات بعدی در جزئیات توافق نهایی، بیشترین همخوانی و مطابقت با منافع ملی و رعایت حقوق ملی و خطوط قرمز مطرح شده از سوی رهبری معظم انقلاب را داشته باشد، لذا برخی مواضع در تأیید مطلق یا رد مطلق نتایج مذاکرات و تیم مذاکراتی، با یک برداشت کارشناسی و منصفانه و در مسیر منافع ملی، فاصله دارد و بیشتر به رفتارهای جناحی یا با هدف منافع شخصی ارزیابی می‌شوند.
تیم مذاکراتی و همه ناظران دلسوز تأیید می‌کنند که آنچه به دست آمده، حتماً دارای ملاحظات و اشکالاتی است که باید در دور جدید مذاکرات با 1+5 مورد توجه قرار گیرند. مهم‌ترین نکته و ملاحظه این است که همانگونه که رهبری انقلاب در دیدار با رئیس‌جمهور و تیم مذاکراتی تأکید کرده‌اند، باور کنیم که امریکا و مجموعه غربی نیازمند توافق با ایران است و کارت‌های بازی آنها در تعامل و مذاکره و دیپلماسی با ایران محدود است و ایران در شرایط دست برتر قرار دارد. نگاه اینچنینی به روند مذاکره، بر سناریوها و تاکتیک و روش‌های مذاکراتی و نتایج مورد انتظار تأثیر خواهد گذاشت.
این بدان معناست که انرژی کارشناسی کشور به جای رفتارهای دوقطبی‌ساز در جامعه به سمت این اعتقاد حرکت خواهد کرد که در دور جدید مذاکره باید از ضعف و اشکالات موجود کاست و بر نقاط قوت در توافق نهایی افزود، یعنی اینکه تیم مذاکره‌کننده با جمع‌بندی همه نکات دلسوزانه که از سوی کارشناسان گوناگون یا مراجع سیاسی یا صاحبنظران مطرح شده، مبنای سناریوهای خود را به اصلاح نتایج به دست آمده و تقویت امتیازهای ملی متمرکز نماید و هیچ نکته‌ای را از قلم نیندازد. استقبال تیم مذاکره‌کننده از فضای نقد و پیشنهاد، جلوی سوءاستفاده سیاسی و مداخله خارجی را مسدود کرده و فرصت را از دشمن خواهد گرفت و بر مزیت‌های یک توافق خوب و مطلوب نهایی خواهد افزود. همه از یک توافق بد زیان خواهند دید ولی یک توافق خوب از طریق همدلی و همزبانی بین دولت و مردم و پیروی از خواسته‌های رهبری معظم انقلاب به دست می‌آید. تک‌روی و خودشیفتگی و نادیده گرفتن دیگران به سرافکندگی منتهی می‌شود و به کارگیری ظرفیت‌های ملی- کارشناسی، ضامن پیروزی واقعی است.