مهدی سعیدی

شانزدهمين اجلاس سران كشورهاي غيرمتعهد در حالي به ميزباني تهران برگزار مي شود كه غرب در چندين ماه گذشته همه توان خود را براي به انزواكشاندن جمهوري اسلامي از طريق تحريم هاي اقتصادي و فشارهاي سياسي به كار گرفته است، تلاش هاي بي ثمري كه هر روز ابعاد جديدتري از ناكامي آن آشكار مي گردد. برگزاري اين نشست، آخرين نشانه ناكامي و شكست سناريوي تحريم و انزواي جمهوري اسلامي است كه دشمنان انقلاب را به شدت عصباني و هراسناك كرده و دستپاچه به تلاش واداشته تا همه امكانات رسانه اي، ديپلماسي و سياسي خود را براي تخريب اين موفقيت بزرگ نظام اسلامي بسيج كنند.
در اين ميان، ضدانقلاب هاي فتنه گر نيز كه مدت هاست به مزدوران تمام عيار استكبار جهاني بدل شده اند وارد ميدان شدند تا با فعاليت در فضاي مجازي، در اين معركه نقش آفرين باشند.
اولين اقدام اين جريان بي اهميت جلوه دادن اين اجلاس بود، در حالي كه جنبش عدم تعهد با بيش از ۱۲۰ عضو به سياسي ترين اجلاس بين المللي بعد از اجلاس سازمان ملل متحد تبديل گرديده و تقاضا و رقابت شديدي براي ميزباني نشست هاي دوره اي آن وجود دارد و كشورهاي مختلف خواهان ميزباني اين اجلاس هستند.
پرهزينه جلوه دادن اين نشست و نماد اسراف و تبذير معرفي كردن آن در كنار بزرگنمايي تعطيلي پنج روزه پايتخت و برآورد هزينه هاي ميلياردي براي آن، از ديگر حربه هاي رسانه اي است كه ضدانقلاب در چند روز اخير در دستوركار خود قرار داده است. در حالي كه صرف چنين هزينه هايي طبيعي است و ميزباني از بيش از ۷۰۰۰ ميهمان براي چند روز در هر جاي ديگر جهان نيز قطعاً هزينه هاي مشابهي را به همراه خواهد داشت. به هر حال، كسب وجاهت بين المللي و محوريت در مسائل جهاني نيازمند صرف هزينه هايي است كه از آن گريزي نيست و ملاك مذكور، حربه اي عوام فريبانه است كه تنها با هدف زيرسوال بردن موفقيت جمهوري اسلامي طرح ريزي شده است.
ضدانقلاب همچنين تلاش كرد اينگونه جلوه دهد كه اين نشست هيچ سود مشخصي براي جمهوري اسلامي نخواهد داشت. اين در حالي است كه اجلاس مذكور در سطوح مختلف كارشناسي، وزراي خارجه و سران كشورهاي عضو برگزار مي شود و علاوه بر دستاوردهاي سياسي، ديپلماتيك و امنيتي، دستاوردهاي فرهنگي - اقتصادي فراواني نيز به همراه خواهد داشت كه ابعاد آن، بعد از برگزاري اجلاس مشخص خواهد شد. ضمن آنكه اگر واقعاً اجلاس مذكور دستاوردي براي جمهوري اسلامي نداشت، نياز نبود كه دشمنان انقلاب اينچنين وارد ميدان شوند و به هجمه عليه اين اجلاس بپردازند
ضدانقلاب وقتي ديد كه از زير سوال بردن اين اجلاس ناتوان است، تلاش كرد تا آن را به فرصتي براي بهره برداري سياسي بدل كند. از جمله اين اقدامات مي توان به نامه نگاري با برخي چهره هاي سياسي حاضر در نشست اشاره كرد كه از آنان خواسته شده كه عليه جمهوري اسلامي و آنچه نبود آزادي و وجود زنداني سياسي مي خوانند، موضع گيري كنند! اين در حالي است كه مجرمان دربند، طبق قوانين مشخص و در دادگاه صالحه محكوم به زندان شده اند و هيچ كس نمي تواند در مسائل داخلي جمهوري اسلامي دخالت كند. اين مسئله آنقدر آشكار است كه هيچ يك از ميهمانان، حاضر به همراهي با ضدانقلاب نخواهند بود.
همچنين تلاش شد تا به نحوي از حضور سران كشورها در اين نشست جلوگيري شود و اخبار عدم حضور برخي سران كشورها با آب وتاب فراوان در سايت ها و وبلاگ هاي خبري ضدانقلاب مخابره گرديد. در حالي كه عدم حضور برخي سران كشورهاي عضو به دليل مشغله نيز امري طبيعي است، همانطور كه در ادوار پيشين نيز شاهد اين مسئله بوده ايم.
اقدامات ناشيانه رسانه اي ديگر، دروغ پراكني و جعل اخبار با هدف التهاب آفريني در كشور بود كه به عنوان آخرين راه در نظر گرفته شده است؛ به عنوان نمونه يك سايت هوادار فتنه مدعي شد كه موسوي «پنجشنبه دوم شهريور در ميان تدابير شديد امنيتي و به همراه همسرش زهرا رهنورد به بخش سي سي يو در يكي از مراكز تخصصي قلب تهران برده شد.» اين انتقال به دليل «تشديد عارضه قلبي در حصر خانگي» خوانده شد اما جالب آن بود كه بلافاصله اين دروغ رسانه اي با اجلاس تهران مرتبط گرديد و سايت ضدانقلابي خودنويس چنين تيتر زد: «در آستانه اجلاس غيرمتعهدها، ميرحسين موسوي بستري شد!»
اين خبر بلافاصله تكذيب شد، هرچند نبايد فراموش كرد كه مردگان سياسي چون سران فتنه، ظرفيت ايجاد جنجال و بلوا را از دست داده اند و زنده و مرده بودن آنها فرقي براي ملت ايران ندارد!
موارد فوق در كنار ديگر اقدامات صورت گرفته به خوبي اهميت ميزباني تهران براي اين اجلاس را آشكار مي سازد و حكايت از آن دارد كه جمهوري اسلامي در چهارمين دهه از حيات سياسي خود به آنچنان ثبات و اقتداري دست يافته كه غرب با تمامي اعوان و انصار خود نخواهد توانست سد راه توسعه و پيشرفت ملت ايران اسلامي شود.