بنده در یک جمله همه این مسائل را در یک جمله از اساس تکذیب می کنم. تمام خبرهایی که در تمام سالهای گذشته به هر عنوان در مورد فرار و اختلاس و پناهندگی و دستگیری و احضار و همه اینها را در یک جمله تکذیب می کنم.

به گزارش حدیدنیوز به نقل از افکار، مرتضی حیدری مجری مشهور صدا و سیما از آن دست مجری هایی است که شایعات زیادی پشت او شکل گرفته است، از اختلاس گرفته تا پناهندگی سیاسی. اما وی که روزگاری بنا بود در قامت سخنگوی دولت نهم در رده سیاسیون قرار بگیرد در مصاحبه با ما همه اینها را رد می کند.

شما چندین سال است که به عنوان مصاحبه کننده دائمی با رئیس جمهور در مصاحبه های داخلی با ایشان حضور دارید، اما بعضا در مورد نحوه گفت وگوی شما با آقای احمدی نژاد انتقاداتی می شود که آنگونه که باید این مصاحبه ها چالشی نیست و به طور کاملا عادی این مصاحبه ها صورت می گیرد، نظر خودتان در خصوص این انتقادات چیست؟

چند تا مساله است اولا هر مصاحبه ای در یک ظرف زمانی و مکانی خاصی اتفاق می افتد یعنی شما در یک مقطعی از زمان مصاحبه ای را انجام می دهید که در آن مقطع زمانی یکسری موضوعات مطرح و مهم در جامعه وجود دارد. به طور مثال همین مصاحبه اخیر ما با آقای رئیس جمهور بعد از برگزاری اجلاس سران غیر متعهد ها در تهران بود و قبل از سفر آقای احمدی نژاد به نیویورک برای مجمع عمومی سازمان ملل طبیعی است که این دو موضوع یک بخشی از این مصاحبه را شکل می داد. بنابراین نمی شد خارج از این دو موضوع، موضوعات دیگری را مطرح کرد ولی به این دو موضوع نپرداخت.

لاجرم ما باید به این دو موضوع می پرداختیم. بحث دیگر مساله فاز دوم هدفمندی یارانه ها بود و در مورد دلایل تورم در جامعه بود که ما با ایشان صبحت کردیم. بالاخره رئیس جمهور مسئول اجرای مسائل کلی کشور و شخص دوم کشور است و نیز نفر اول اجرایی کشور است و حیطه وظایف بسیار بسیار گسترده ای دارد. در یک مصاحبه یک ساعت و نیمه نمی شود به همه موضاعات کشور پرداخت. بنابراین ما به یک تعدادی از آنها می توانیم بپردازیم.

نکته بعدی این است که اصولا به اعتقاد بنده سطح رئیس جمهور یک سطحی است که همه موضوعات را نباید در آن سطح صحبت کرد، مثلا در خصوص تورم و مشکلات قیمت باید بانک مرکزی و معاونین این بانک اظهار نظر کنند و یا مثلا در مورد قیمت اقلام خوراکی در بازار وزارت صنعت معدن تجارت و مدیرانش باید صحبت کنند. اصلا درست نیست که این موضوعات را در سطح رئیس جمهور مطرح کنیم. با رئیس جمهور موضوعات کلان تر و در حد و اندازه خودش باید گفت و گو کرد.

اگر قرار باشد که رئیس جمهور تمام سئوالات مربوط به بیست وزارتخانه و ده ها سازمان و تشکیلات زیرمجموعه دولت را خودش جواب بدهد بنابراین چرا این همه مسئول دور خودش جمع کرده است. یک بخشی از این موضوع بر می گردد به مدیران پایین تر که آنها نمی توانند مطالبات مردم را پاسخ درست بدهند یا به سئوالات رسانه ها در حوزه کاری خود پاسخ مناسب بدهند.
بحث دیگر این است که بالاخره ببینید که رئیس جمهور یک جایگاه و شانی در جامعه دارد که آن جایگاه باید رعایت بشود. در همه جای دنیا هم همینطور است . اتفاقا مصاحبه های اختصاصی که آقای احمدی نژاد انجام می دهند، تقریبا در دنیا بی نظیر است برای اینکه روئسای جمهور دیگر کشورها معمولا مصاحبه دو جانبه نمی کنند و معمولا مصاحبه رادیو و تلویزیونی می کنند آن هم با یک محدودیت هایی. کاری که الان صورت می گیرد و روالی که در این سالها بوده است حتما قابل بهبود بوده ولی قابل دفاع هم هست. من حداقل رئیس جمهوری را نمی شناسم که هر سه ماه یکبار با مردم کشورش مصاحبه اقتصادی خبرنگاری کرده است ولی با بنده حداقل در این چند سال هر سه ماه یکبار به طور متوسط انجام داده است.

اینکه کیفیت مصاحبه ها می توانسته بهتر باشد ، حرف درستی و اینکه نقدهایی به مصاحبه ها هست، بله حتما نقدهایی وجود دارد.

در مورد شما یکسری حرف و حدیث هایی ایجاد شده است ، کمی هم در مورد این مسائل که بعضا به صورت شایعه است صحبت بفرمایید.

همانطوری که خودتان می گویید شایعه است؛ بنده در یک جمله همه این مسائل را در یک جمله از اساس تکذیب می کنم. تمام خبرهایی که در تمام سالهای گذشته به هر عنوان در مورد فرار و اختلاس و پناهندگی و دستگیری و احضار و همه اینها را در یک جمله تکذیب می کنم.

در خصوص مجری هایی که بحث ممنوع التصویر شدن اینها مطرح شده است، نظر شما چیست. گاهی دیده می شود که این مجری ها در یک مقطعی از سوی مدیران رسانه ملی بسیار مورد توجه قرار می گیرند و به قول معروف همیشه روی آنتن هستند اما بعد موضوع ممنوع التصویر شدن این افراد پیش می آید و به یکباره از صفحه تلویزیون حذف می شوند، در این زمینه سیاست های مدیران رسانه ملی را چگونه ارزیابی می کنید؟

دو تا بحث است در این زمینه وجود دارد. یک بحث صلاحیت های حرفه ای و قابلیت های کاری یک انسان است و یک بحث صلاحیت های اخلاقی و انسانی یک مجری است. در مورد قابلیت های اخلاقی و اداری سازمان ما اتفاقا بسیار بسیار سختگیر و اصولی است. از بدو ورود و در تمامی مراحل و از این جهت سازمان با ما بسیار سختگیر است و بسیار نظارت می کند ولی البته هر آدمی ممکن است در جایگاهی گه قرار دارد دچار مشکلاتی بشود.

نمی شود به سازمان ایراد گرفت که چرا شما اینکار را انجام داده اید، بالاخره هر آدمی در یک مقطع زمانی ممکن است دچار یک لغزش هایی بشود. حضرت امام (ره) نیز می فرمایند که ملاک حال افراد است. خوب خیلی از اشخاص ارشد سیاسی در این مملکت داشتیم که در یک مقاطعی ده ها سال خدمت کردند و در یک مقاطعی هم دچار لغزش هایی شده اند. این را شما می توانید به کارکنان صدا و سیما نیز تعمیم بدهید در هر سطحی. تازه به نظر من کارکنان صدا و سیما با آمار و ارقام می گویم به مراتب سلامتشان از خیلی از افرادی که در خیلی از دستگاه های دیگر کار می کنند بهتر است. این ادعا قابل اثبات کردن است.

نکته دیگر این است که اگر در خصوص صلاحیت ها و قابلیت های حرفه ای می خواهیم بحث کنیم . بله به نظر من هر کسی که می خواهد مجری برنامه های تلویزیونی می شود باید در اول باید قابلیت های ذاتی، شخصی و فیزیکی قابلی داشته باشد. یعنی هر آدمی قابل پرورش در این زمینه نیست. شما یک دانه گندم درجه سه خراب را در بهترین زمین هم بکاری و بهترین مکان ممکن پرورش بدهید در آخر نتیجه مناسبی نمی گیرید و رشد نمی کند. بنابراین در غربالگری اولیه بایدانتخاب ها درست باشد ، بعد هم حتما باید آموزش اولیه ببیند و مدارج را پله به پله طی بکند تا دچار این مشکلات نشود. مثلا یک دفعه من نیایم بنشینم در یک برنامه کاملا جدی پربیننده و بعد از دو هفته معلوم بشود که من این کاره نیستم . بنابراین باید این دو حوزه را از هم تفکیک کرد. در مورد قابلیت های اخلاقی و اداری یک بحثی است که سازمان به شدت مراقبت می کند، منتها هر آدمی در هر مقعطی می تواند لغزش هایی داشته باشد.

به نظر شما چند درصد از مجریان رسانه ملی دارای این دو قابلیتی که گفتید، هستند؟

من هیچ ارزیابی ندارم. این مساله ای است که باید یک کار حرفه ای در این زمینه صورت بگیرد و تحقیق جدی صورت گیرد.

حالا از دید یک مجری که در این زمینه تجربه دارد، بهتر می تواند کار همکاران خود را ارزیابی کند می خواهیم بدانیم.

از نظر قابلیت های اداری و اخلاقی به نظر من واقعا نزدیک به صد درصد است. چون اگر نباشد سازمان اجازه ورود نمی دهد و اگر هم بدهد، پس از ورود اجازه کار نمی دهد. در مورد قابلیت های حرفه ای به نظر من، ما جای کار خیلی زیاد داریم و می توانیم بیش از پیش روی پرورش مجریان قابل و توانمند کار کنیم.

یک انتقاد دیگری که در خصوص برنامه های گفت وگو محور در رسانه ملی می شود این است که خیلی از کارشناسان زبده و نخبگان استفاده نمی شود. در رادیو بعضا احساس می شود که روی حضور کارشناسان دقت بیشتری می کنند اما در تلویزیون این مساله خیلی رعایت نمی شود و بعضا دیده می شود که افرادی به عنوان مهمان دعوت می شوند که نه تنها کارشناس نیستند بلکه از اقشار مختلف جامعه هستند و تنها برای سرگرمی از حضور این افراد استفاده می شود. مانند حضور یک فردی که دو زن داشت و دیدیم که یک مجری خانم جوان هم با این فرد مصاحبه می کند و بعد می بینیم که حضور این فرد جنجال زیادی ایجاد می کند، نظر شما در این رابطه چیست؟

این موضوع باز می گردد به تهیه کنندگان آن برنامه ها یعنی تهیه کنندگان باید بتوانند برای برنامه هایشان موضوعات خوب و مهمان های قابل متناسب با آن انتخاب کنند.

البته نباید این موضوع را از نظر دور کنیم که ده ها شبکه سراسری و ملی درست شده است و گاهی اینچنین اتفاقاتی طبیعی است و مهم این است که این اتفاقات به حداقل برسد. اگر به حداقل برسد ما موفق هستیم اما اگر قرار باشد که قاطبه کار این باشد قابل قبول نیست. ولی من واقعا هیچ آماری در این زمینه ندارم. چون اظهار نظر در این زمینه نیاز به آمار و عدد رقم اصولی دارد وگرنه می شود یک حرف سطحی که نتیجه خاصی ندارد.

ولی اینکه سازمان به شدت اهتمام دارد، سطح برنامه های خود را ارتقا بدهد، بله ما در این زمینه خیلی تلاش می شود که سطح کار بالا برده شود.