این روزها مردم ایران به والیبالیست ها، وزنه برداران و کشتی گیران خود می بالند نه ستاره هایی که هیچ فروغی ندارند.

صعودبه جام جهانی اگرچه برای خیلی از کشورها عادت شده اما برای ایرانی ها تبدیل به یک آرزوی دست نیافتنی شده است. 
به گزارش حدید نیوز هنوز هم که هنوز است پس از گذشت ۶ سال، ضربه سر محمدنصرتی را غایت آمال و آرزوهای خود می دانیم و بدان فخر می فروشیم. هنوزم که هنوزاست سالگرد حماسه ملبورن را جشن می گیریم و برای "غزال تیزپای فوتبال کشورمان"آرزوی سلامتی و موفقیت می کنیم و همچنان در حسرت یک علی دایی دیگر در نوک پیکان خط حمله فوتبال کشورمان می سوزیم و می سازیم.
تمام اینها معطوف می شود به یک قطب ورزش کشور یعنی فوتبال؛ که پس از سال ۲۰۰۶ که با زحمت توانست با ضربه سر محمد نصرتی به جام جهانی راه یابد و هیچ گلی به سر ورزش کشورنزد و از آن سال به بعد هیچ درخششی از ستاره های میلیاردی فوتبال چشم ها را نوازش نداد.
درخشش ستاره های خاموش فوتبال آنچنان کم فروغ و بی فروغ است که همچنان دلخوش به هنرنمایی"علی کریمی" ۳۴ ساله در بازی های ملی هستیم. 
از سوی دیگر؛ هر چه در این سالها، فوتبال و ستاره میلیاردی اش خون به دل ملت ایران کردند؛ جوانان برومندایرانی در رشته هایی چون کشتی، تکواندو، وزنه برداری، والیبال، بسکتبال و ... جورکم کاری های ستاره های خاموش فوتبال را کشیدند و بی هیچ ادعایی با درخشش در عرصه های بین المللی دل مردم را شاد کردند.
یکه تازی وزنه برداری، کشتی فرنگی و هنرنمایی ایرانی ها در المپیک و پارالمپیک به نوعی فوتبالیست های میلیاردی را شرمنده کرد. اما به نظر می رسد این ستاره ها چنان درباد چک های کلان خود فرو رفته اند که حتی حاضر به پاسخگویی به اصحاب رسانه که نماینده مردم تلقی می شوند نیز نیستند. ستاره هایی که چنان باد به قبقب می اندازندو طی مسیر می کنند که حتی به اندازه یک شمع هم نورافشانی نمی کنند.ستارگانی که از ستاره بودن تنها نامش را برای خود برگزیده اند و بس!
ستاره هایی که اگر چند روز تاریخ موعد چک شان جابجا شود، تهدید به تعطیلی تمرین و هزار ویک جور بهانه های بچه گانه می کنند و تهدید را بهترین راه فرار از تمرین و تلاش میدانند.
کسب رتبه هفدهم در المپیک، رتبه یازدهم در پارالمپیک، صعود به لیگ جهانی والیبال، کسب مقام قهرمانی المپیک در رشته های وزنه برداری و کشتی و ... مرهمی است بر زخمهایی که فوتبال در سالهای اخیر بر دل ملت ایران بر جای گذاشته است.
این روزها که تیم ملی خود را برای رویارویی با لبنان، ضعیف ترین تیم گروه آماده میکند، مردم ایران حتی به تساوی در این دیدار هم امیدی ندارند. ستاره های میلیاردی این شب ها می توانند به راحتی سر بر بالین گذارند زیرا دیگر در راس توجه ملت قرارندارند.
این روزها مردم ایران به والیبالیست ها، وزنه برداران و کشتی گیران خود می بالند نه ستاره هایی که هیچ فروغی ندارند.