علی مظاهری در حالیکه در ست اول حریف کوبایی خود را مغلوب کردف در ست های بعدی و با ناداوری از حریف خود شکست خورد.

بی شک رقابت های المپیک که هر ۴ سال یک باربرگزار می گردد مهمترین اتفاق ورزشی دنیا محسوب می شود که ورزشکاران سراسر جهان خودرا برای این رقابت ها آماده می کنند. مطمئنا ورزشکاران ایرانی نیز از این قاعده مستثنی نیستند و ۴ سال تلاش شبانه روزی می کنند تا در معتبرترین رقابت های ورزشی جهان بدرخشند و پرچم مقدس جمهوری اسلامی را به احتزاز درآورند.

به گزارش حدید نیوز اما چند سالی است که مباحث داوری و نفوذ عوامل سلطه طلب در فدراسیون های بین المللی ورزشی، باب حق خوری را در رقابت های جهانی باز کرده اند و به راحتی نتایج مسابقات را به نفع کشورهای خودی نغییر می دهند.

پس از آنکه چندین سال کشتی گیران ایرانی درعین شایستگی و تنها با ناداوری از کسب مدالهای رنگین باز می ماندند، اینبار و درشب گذشته این اتفاق برای پرچمدار کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران در المپیک لندن تکرار شد.

علی مظاهری در حالیکه در ست اول حریف کوبایی خود را مغلوب کردف در ست های بعدی و با ناداوری از حریف خود شکست خورد. در حالیکه طبققانون در رشته بوکس داور قبل از دادن اخطار به هر بازیکن حداقل باید ۲ تذکر به اودهد، علی مظاهری در یک دقیقه ۳ اخطار از داور دریافت می کند درحالیکه قبل از آن هیچ تذکری از سوی داور به او داده نمی شود.

این نقض عینی قانون باعث شد جوان غیرتمندایرانی بار دیگر قربانی دخالت کوبایی ها در فدراسیون بوکس شود.

این اتفاق در حالی رخ می دهد که دبیرکل ملی المپیک و چند تن از مسئولین دیگر ورزش کشور شاهد این مسابقه بودند و هیچ اعتراضیهم نتوانستند به این اتفاق بکنند. افشار زاده که شاهد حق خوری جوان شایسته ایرانیبود، تنها به گفتن این جمله که «گفته بودم کوبایی‌ها نفوذ دارند» بسنده کرد و گفت:«همانطور که از قبل پیش بینی کرده بودم کوبایی ها توانستند از نفوذشان در فدراسیون جهانی استفاده کنند و با رای نادعادلانه بوکسور ایران را بازنده کردند.»

بدترین اتفاق زمانی است که دبیرکل ملی المپیک شاهد این ناداوری بود و تنها با ابراز تاسف و به سادگی از کنار این جنجال عبور میکند. مسئولان ورزش کشور به شکلی با این اتفاق کنار آمدند که گویا نفوذ در فدراسیونها و حقو خوری از ورزشکاران یک اتفاق عادی در سطح اول ورزش دنیا است و هیچ احدی نیز حق اعتراض ندارد.

سکوت مسئولین کشور زمانی بیشتر نمود پیدا میکند که افشار زاده با صراحت اعلام می کند : «رشته هایی مثل بوکس و کشتی تحت نفوذبرخی کشورها هستند که مستقیم روی داوران تاثیر می گذارند اما ما در این دو رشته کرسی های قوی و ادم های با نفوذ نداریم که از حقوق ورزشکارانمان دفاع کنند و بههمین خاطر به راحتی حق ورزشکاران ما را می خورند.»

افشار زاده در پایان صحبت هایش در پاسخ به این سوال که آیا به این قضاوت ناعادلانه اعتراض خواهید کرد یا نه گفت: «به نظر من دیگراعتراض فایده ای ندارد چرا که مبارزه تمام شده و رای دیگر برنمی گردد.»

گویا باید منتظر نشست و دید تا چه زمانی باید شاهدبر باد رفتن ۴ سال تلاش جوانان ایرانی، فقط و فقط بدلیل نداشتن نفوذ در کرسی های بین المللی باشیم.