اينان هفده تن از بنى هاشم رضوان اللَّه عليهم بودند كه برادران حسين (ع) و پسران برادرش و فرزندان عموهايش جعفر و عقيل بودند، و همگى ايشان در پائين پاى حسين (ع) دفن شدند.
جوانان بنى هاشم کجا دفن شدند؟
10 آبان 1393 ساعت 15:57
اينان هفده تن از بنى هاشم رضوان اللَّه عليهم بودند كه برادران حسين (ع) و پسران برادرش و فرزندان عموهايش جعفر و عقيل بودند، و همگى ايشان در پائين پاى حسين (ع) دفن شدند.
سرویس مذهبی افکارنیوز- نام كسانى كه از خاندان حسين عليه السّلام با آن حضرت عليه السّلام در كربلا كشته شدند كه هفده تن بودند و حسين (ع) هيجدهمين آنان بود (از اين قرار است):
(۱) عباس (۲) عبد اللَّه (۳) جعفر (۴) عثمان كه اين چهار تن پسران امير المؤمنين (ع) بودند و مادرشان ام البنين بود (۵) عبد اللَّه (۶) ابو بكر فرزندان امير المؤمنين (ع) و مادرشان ليلى دختر مسعود ثقفى است (۷) على (۸) عبد اللَّه فرزندان حسين بن على عليهما السّلام. (۹) قاسم (۱۰) ابو بكر (۱۱) عبد اللَّه، فرزندان حسن بن على عليهما السّلام (۱۲) محمد (۱۳) عون، پسران عبد اللَّه بن جعفر بن ابى طالب رضى اللَّه عنهم (۱۴) عبد اللَّه (۱۵) جعفر (۱۶) عبد الرحمن فرزندان عقيل بن ابى طالب (۱۷) محمد بن أبى سعيد بن عقيل،
كه اينان هفده تن از بنى هاشم رضوان اللَّه عليهم بودند كه برادران حسين (ع) و پسران برادرش و فرزندان عموهايش جعفر و عقيل بودند، و همگى ايشان در پائين پاى حسين (ع) دفن شدند و براى همه آنها گودالى كنده و همگى را در آن دفن نمودند و خاك بر آنان ريختند جز عباس بن على عليهما السّلام كه او را در همان جا كه بر شتر مسناة كشته شده بود سر راه غاضريه دفن كردند و قبر او آشكار است، و براى قبرهاى برادران و خاندانش كه نامشان برديم هيچ گونه نشانه اى نيست جز اينكه زيارت كنندگان از پيش قبر حسين (ع) آنان را زيارت كنند، و به آن زمينى كه پائين پاى آن حضرت است اشاره كنند و بر آنان سلام كنند، و على بن الحسين عليهما السّلام نيز در ميان ايشان است، و برخى گفته اند: جايگاه دفن او به حسين (ع) نزديكتر از ديگران است.
و اما اصحاب و ياران حسين (ع) كه با آن جناب كشته شدند پس آنان نيز در اطراف آن حضرت دفن شدند و جاى قبرهاى ايشان بطور تحقيق و تفصيل روشن نيست جز اينكه ما ترديدى نداريم كه حائر شريف آنان را در بر دارد، خدا از ايشان خوشنود باد، و ايشان را نيز از خود خوشنود گرداند و در بهشتهاى نعيم جايشان دهد.
پی نوشت: ارشاد-ترجمه رسولى محلاتى، ج۲، ص: ۱۳۰.
کد مطلب: 31465