مجمع جهانی اقتصاد هر ساله با مطالعه ۱۱۲ متغیر رتبه کشورها را در گزارشی تحت عنوان " شاخص رقابت‌پذیری جهانی" منتشر می‌نماید.

 مجمع جهانی اقتصاد هر ساله با مطالعه ۱۱۲ متغیر و در نهایت محاسبه یک شاخص ترکیبی برای هر کشور، رتبه کشورها را در گزارشی تحت عنوان " شاخص رقابت‌پذیری جهانی" منتشر می‌نماید.

به گزارش حدیدنیوز، رتبه‌بندی کشورها از نظر شاخص رقابت‌پذیری ارزيابی مجموعه‌ای از نهادها، سياست‌ها و عواملی است که سطح بهره‌وری در اقتصاد کشورهای مختلف و به تبع آن، سطح رفاه اقتصادی مردم هر کشور را به تصوير می‌کشد.

برای ارزیابی شاخص رقابت‌پذیری بیش از ۱۱۰ متغیر مختلف در ۱۲ رکن اندازه‌گیری و مقایسه می‌شود.

محاسبه شاخص رقابت پذیری جهانی با ارائه میانگین وزنی از اجزای مختلف و طبقه‌بندی آن‌ها انجام می‌پذیرد.
همه این اجزا در ۳ زیر شاخه اصلی و ۱۲ مقوله رقابت‌‌پذیری گروه‌بندی می‌شوند که این ۱۲ رکن جدا از یکدیگر نیستند.

۳ شاخه اصلی این رتبه‌بندی را زیرشاخص‌های نیازهای اساسی، زیرشاخص‌های ارتقادهنده کارایی و زیرشاخص‌های نوآوری و مهارت تشکیل می‌دهند.

رکن‌های زیرشاخص این دسته‌های اصلی نیز به ترتیب گروه‌بندی عبارتند از:

زیرشاخص نیازهای اساسی

۱.نهادها و موسسات

۲.زیرساخت ها

۳.محیط اقتصاد کلان

۴.سلامت و آموزش ابتدایی

این دسته از زیرشاخص‌ها، مولفه‌های کلیدی برای " اقتصادهای متکی به عامل" را تشکیل می دهند.

زیرشاخص‌های ارتقادهنده کارایی

۵.آموزش و کارآموزی تکمیلی

۶.کارایی بازار کالا

۷.کارایی بازار کار

۸.توسعه بازار مالی

۹.آمادگی تکنولوژی

۱۰.اندازه بازار

این شاخص ها مولفه های کلیدی برای "اقتصادهای متکی به کارایی" را تشکیل می‌دهند.

زیرشاخص نوآوری و مهارت

۱۱.سطح مهارت بری کسب و کار

۱۲.نوآوری

این دسته از زیرشاخص‌ها مولفه های کلیدی برای " اقتصادهای متکی به نوآوری" هستند. 



در بررسی منطقه‌ای شاخص رقابت‌پذیری، ابتدا به بررسی شاخص رقابت پذیری جهان عرب می‌پردازیم.

کشورهای عرب زبان با دو وضعیت جداگانه در رقابت پذیری خود روبه‌رو بوده اند.
در یک سمت کشورهایی که با غوغا و آشوب سیاسی در اوضاع داخلی خود همراه‌بوده‌اند، با رکود و ایستایی در رتبه‌بندی مواجه شده‌اند و از سوی دیگر اقتصادهایی که از نظر انرژی در حالت اغنا به سر می‌برند، با رشد خوب در شاخص رقابت‌پذیری و سرمایه‌گذاری روبه‌رو شده‌اند.

این کشورها ۴ درصد از تولیدناخالص داخلی جهان را براساس برابری قدرت خرید تشکیل می‌دهند و جمعیتی نزدیک به ۴ درصد جمعیت جهان را نیز در خود جا داده اند. 



اتحادیه اروپا نیز یکی از بخش‌های بزرگ این بررسی است که ۱۹ درصد از تولیدناخالص داخلی جهان را براساس برابری قدرت خرید تشکیل می‌دهد.

شاخص رقابت پذیری اتحادیه اروپا از سه رکن اصلی: موسسات، آموزش و کارآموزی تکمیلی و نوآوری بیشترین تاثیرپذیری را دارد. 



آمریکای لاتین و کارائیب نیز که ۹ درصد از جمعیت جهان را در سال ۲۰۱۱ تشکیل می‌دهند و ۹ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را براساس برابری قدرت خرید دارند، در اینفوگرافی زیر مورد بررسی قرار گرفته‌است.

این منطقه به دلیل شکاف میان نوآوری و تجربه و مهارت، در سوددهی دچار مشکل شده و در وضعیت پتانسیل سوددهی به سر می‌برد. 


جنوب و جنوب شرق آسیا که بیشترین سهم را در جمعیت جهان در میان کشورهای مورد مقایسه با ۳۲ درصد جمعیت جهان دارند، توانسته‌اند ۱۱ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را براساس برابری قدرت خرید به نام خود کنند.

براساس بررسی‌های انجام‌شده در نتایج چندین ساله این شاخص، مشخص شده که جنوب شرقی آسیا در اکثر موارد عملکرد بهتری نسبت به جنوب آسیا دارد.
به عنوان مثال رتبه دوم جهان را سنگاپور کسب کرده‌است. 



ایران در میان ۱۴۸ کشور مورد بررسی در گزارش رقابت‌پذیری جهانی، رتبه ۸۲ و امتیاز ۴.۰۷ را کسب کرده‌است.
در گزارش سال ۲۰۱۲-۲۰۱۳ کشورمان موفق به کسب جایگاه ۶۶ از میان ۱۴۴ کشور و امتیاز ۴.۲۲ شده‌بود و بنابراین با سقوط ۱۶ پله‌ای در شاخص کلی رقابت‌پذیری از سال گذشته روبه‌رو بوده‌است.

ایران در میان کشورهای خاورمیانه در جایگاهی بدون تغییر نسبت به سال قبل و با رتبه ۹ باقی مانده‌است.
در میان کشورهای حوزه خاورمیانه ‍؛ قطر، امارات و عربستان توانسته‌اند رتبه‌های اول تا سوم را به خود اختصاص دهند.



در مجموع رقابت‌پذیری مجموعه‌ای از سیاست‌ها، نهادها و عواملی است که سطح بهره‌وری یک کشور را تعیین می‌کند.
می‌توان نتیجه گرفت که اقتصادهایی که در رقابت‌پذیری رتبه بالاتری را کشف کرده‌اند، سطح بالاتری از رفاه را برای شهروندان خود فراهم کرده‌اند.