بازیگر نقش نازنین در سریال "خداحافظ بچه" گفت: آقایان هادی و افخمی اعتقاد داشتند پتانسیلهایی در بازی و شخصیت من وجود دارد که در انبوه فیلمهای کمدی سالهای اخیر نادیده گرفته شده است، سالهایی که در آن منتظر پیشنهادی نقشی مشابه نازنین بودم.
به گزارش حدید نیوز، بهاره رهنما بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون است و از آنجایی که یک نمایش در هر نوبت اجرا در بهترین شرایط نهایتا ۸۰۰ نفر ظرفیت دارد، عامه مردم این هنرمند را با ایفای نقش در آثار کمدی سینما و تلویزیون به یاد میآورند. شاید همین موضوع باعث شد که آنها زمان تماشای "خداحافظ بچه" روی دیگری از رهنما را ببینند. نازنین نقشی که رهنما مدتها منتظر ایفایش بوده و آن را به منزله هموار کننده راهی میداند که در آن نقشهای متفاوت دیگری از او ببینیم.
درباره حضور در "خداحافظ بچه" با بهاره رهنما گپ زدهایم.
اصولا بازیگران تئاتر مثل شما عادت دارند از قبل نقشه بازی خود در یک شخصیت را بکشند. چطور خودتان را با شرایط این کار که روز نوشت و روزپخش بود، وفق دادید؟
بهاره رهنما، بازیگر: درباره این سریال اینطور نبود. منهای هفته آخر فیلمبرداری آنقدر ترکیب آقای افخمی و سجاد ابوالحسنی با همدیگر جواب داده بود و شیوه کار با هم را میدانستد که ما برای هر سکانس سه روز قبل فیلمنامه داشتیم. علاوه بر این اتفاق دیگری افتاد و ابتدای سریال هر بازیگری که برای نقشی دعوت میشد؛ -که من اولین بازیگر دعوت شده بودم و دو ماه پیش از عید و پنج ۶ ماه قبل از تصویربرداری قرارداد بستم- یک سیناپس مفصل ۲۰۰ صفحهای در اختیارش قرار میگرفت که پلات محکی داشت و تعیین تکلیف دقیقی در آن برای شخصیتها شده بود.
این سینابس برای من بازیگر قابل استناد و قابل تکیه کردن بود و با توجه به اینکه شما هم میدانید من مبتنی بر تربیت تئاتری در شیوههای بازی هستم و تحلیل نقش برایم مهم است، در این پروژه مشکلی نداشتم. در واقع ما ساختمان اولیه را داشتیم و من در تعامل نزدیک با کارگردان و نویسندهها مرتب در جریان این بودم که چه اتفاقی قرار است برای نازنین رخ دهد.
*پایان کار نازنین چه زمانی مشخص شد؟
رهنما: نزدیک به یک ماه پیش از آخرین قسمت، سرنوشت نازنین رقم خورد. البته سجاد ابوالحسنی هم از من میخواست پیشنهادات خود را درباره این شخصیت به او ارائه کنم. همگی ما مصمم بودیم که با توجه به نگاه سریال به پدیده چند همسری به عنوان یک آسیب اجتماعی او خودخواسته پایش را از زندگی خسرو بیرون بکشد و به این نتیجه برسد که مردی که زندگی چندین ساله و زن و بچه دارد مرد قابل تکیهای برای چنین زنی نیست.
* گرچه شما در تئاتر که میزان مخاطبانش با سینما و تلویزیون قابل قیاس نیست، نقشهای متفاوتی ایفا کردهاید اما در این مدیومهای پرمخاطب همواره شخصیتهایی بازی کردهاید که یک لبخند همیشگی و شیطنت در آنها بوده. چیزی که کمتر در نازنین دیده شد و شما را در آن برای مخاطب عام منحصر به فرد از دیگر کاراکترهایی که ایفا کرده بودید، نشان داد. لحظات غم و تنهایی که خوب اجرا شده بود...
رهنما: در واقع اینکه من در برخی جنبههای شخصی چگونه هستم و گاهی از عناصر شخصیتی خودم در نقشها استفاده میکنم، دلیل نمیشود آن را در هر نقشی تسری دهم. علاوه بر این همانطور که اشاره کردید من در تئاتر نقشهای متفاوتی ایفا کردهام و در دو سال اخیر با آثار درام بسیاری پرکارترین بازیگر زن تئاتر شدم. مثلا حتی نقشم در نمایش "تراس" با وجود برخی شیطنتها، شخصیت غمگینی بود.
اگر من بیشتر در کمدی دیده شدم به این دلیل است که در سالهای اخیر به دلیل نیاز جامعه، تعداد کارهای کمدی هم بیشتر بوده است. حتی بازیگران کم کار نیز در این سالها قطعا چند تجربه کمدی را در کارنامه کاریشان دارند، چه برسد به من که بازیگر فیلمهای تجاری هستم.
*فکر میکنم همین موضوع باعث شده از پیشنهاد نقش نازنین استقبال کنید.
رهنما: واقعیت این است همیشه منتظر چنین نقشی بودم. البته پیش از این نقشهای عاشقانه یا متفاوتی در فیلم "گاو خونی" یا یک فیلم متوسط چون "بادامهای تلخ" یا سریالی چون "روشنتر از خاموشی" داشتم. در نمایشهای اخیرم نیز "فیل" یا "خدای کشتار" کاندید بهترین بازیگر زن از هفتمین جشن خانه تئاتر شدم بنابراین چنین تجربهای به وفور در کارهایم بود اما برای مخاطب عام بیشتر در سینمای کمدی دیده شدم. علت آن هم پرکارتر بودن سینمای کمدی است!
بنابراین از آقای هادی و افخمی ممنونم. هر دو آنها قبلا با من کار کرده بودند اعتقاد داشتند پتانسیلهایی در بازی و شخصیت من هست که در انبوه فیلمهای کمدی سالهای اخیر نادیده گرفته شده است و دوست داشتند این اتفاق برای من رخ دهد. حتی آقای هادی به من گفتند میتوانم نقش مادری که بچهاش از بین میرود را انتخاب کنم و آنها بر این اساس کمی سن آن زوج را بالاتر میبرند. چون آن زمان کسی برای شخصیتهای دیگر قرارداد نبسته بود. اما انتخاب اصلی برای نقش نازنین من بودم و برای خودم خیلی دلنشین بود.
*آن هم وقتی مهمان سفره افطار مردم باشید.
رهنما: دقیقا. این برای هر بازیگری جذاب است و من اصلا حساب کار سریال ماه رمضانی را جدا میدانم. کار کردن در این فضا تجربه متفاوتی برای من است. چرا که مردم با حال متفاوتی پای کار مینشینند و سریال را تماشا میکنند.
*از نتیجه کار راضی هستید؟
رهنما: امیدوارم اتفاق خوبی افتاده باشد. راستش متأسفانه در مملکت ما بازیگر همیشه انتخاب شونده است و نمیشود مثل آن ور دنیا بازیگری از کار شدن فیلمنامهای مطلع شود و به دلیل علاقه یا داشتن توانایی مطلوب آن فیلمنامه، به کارگردان پیشنهاد همکاری و حتی برود تست بدهد. با این حال ما همیشه باید انتخاب شویم و منتظر دیده شدن باشیم. برای همین فکر میکنم نقش نازنین با وجود ریزش مخاطب در تلویزیون و اینکه تماشاچی سریالهای ماه رمضان مثل سالهای قبل نیست، راه را برای نقشهای جدیتری باز میکند.
از طرفی این را هم بگویم که بازیگری طنز بسیار سخت است و به هوشمندی فراوانی نیاز دارد. برای همین است که میگویند بازیگر کمدی خیلی راحت میتواند درام بازی کند و مردم را به گریه بیندازد. با این حال فیلمنامهها به سمت و سوی بدی رفتهاند... یک نکته جالب درباره غمی که به آن اشاره کردید، انگار هنوز غم نازنین در وجودم مانده. من آدم شلوغی هستم اما خیلی برایم جالب است که وقتی جایی میروم به خاطر وجود آن غم از من میپرسند اتفاقی افتاده؟ چیزی هست که به ما نمیگویی و...
*با سریال "چک برگشتی" پس از مدت طولانی در نوروز به تلویزیون برگشتید و این بار در یک سریال ماه رمضانی ظاهر شدید. اینطور که معلوم است آشتیتان با تلویزیون ادامه دارد.
رهنما: تلویزیون یک رسانه برای مردم است و ما هم برای مردم کار میکنیم. من هر موقع احساس کنم مخاطبم را خوشحال میکنم و بودن در کنارشان آن حس خوشایند محبوبیت را به دنبال دارد، این کار را میکنم. به همین دلیل نبود من به ضعف کلیه سریالهایی برمیگردد که باعث ریزش جدی مخاطبان شدند. اما فرصت حضور در آثار افرادی چون منوچهر هادی، سیروس مقدم و علیرضا افخمی همواره برایم مغتنم است.