عافی رزمنده‌ای که کتاب «نورالدین پسر ایران» براساس خاطرات او نوشته شده است شب گذشته در مراسم «عصر خاطره با هنر مبارزه» بااشاره به حال و هوای جبهه‌ها در زمان پذیرش قطعنامه ۵۹۸ گفت: زهری که امام با پذیرش قطعنامه نوشید جگر مارا سوزاند.

به گزارش حدیدنیوز به نقل از تسنیم، سومین نشست «عصر خاطره با هنر مبارزه» برای تقدیر از جمشید حیدری کارگردان نخستین‌ فیلم سینمایی دفاع مقدس، نورالدین عافی از رزمندگان دوران ۸ سال دفاع مقدس که کتاب «نورالدین پسر ایران» براساس خاطرات او نوشته شده است و نکوداشت جعفر دهقان بازیگر فیلم‌های دفاع مقدس شب گذشته ۳۱ شهریور در نخلستان موسسه هنر رسانه‌ای اوج برگزار شد. باباییان تهیه‌کننده فیلم «حماسه قهرمانان» و اکبر ثقفی تهیه‌کننده و کارگردان از جمله میهمانان این برنامه بودند.



نورالدین عافی با اشاره به تلاش رزمندگان در ۸ سال دفاع مقدس برای برقراری امنیت گفت: اوضاع کشورهای منطقه به ما نشان می‌دهد که اگر از خودگذشتگی رزمندگان در ۸ سال دفاع مقدس نبود چه بلایی بر سر کشور می‌آمد. ما اگر ۱۰۰۰ سال هم زندگی کنیم مدیون شهدا هستیم.



وی با اشاره به ۸ بار زخمی شدن در جبهه‌ها گفت: دلیل برگشت من به منطقه پس از مجروحیت انسان‌هایی بودند که در هیچ جای دنیا نمونه‌های آنها نبود. اولین بار که می‌خواستم به جبهه بروم به دلیل سن کم مرا راه نمی‌دادند، ۳ ماه طول کشید تا به جبهه اعزام شوم. اولین روزهای ورود به جبهه برایم خیلی سخت بود. جنگ، گرسنگی، بیابان‌خوابی مواردی بودند که زندگی در جبهه را سخت می‌کرد. اما وجود انسان‌های برجسته جبهه را به یک بهشت تبدیل کرده بود. افرادی صمیمی، درستکار، راستگو و خوب و خدایی در جبهه‌ها حضور داشتند. دوست داشتم هیچ‌وقت جنگ تمام نشود، اما با اتمام جنگ ما را از بهشت بیرون انداختند.



این رزمنده ۸ سال دفاع مقدس با یادآوری سابقه مجروحیت‌هایش در جبهه‌های مختلف خاطرنشان کرد: بعد از جنگ ۳۷ بار عمل جراحی انجام دادم، هر ۳ ماه یک عمل جراحی انجام می‌دادم، بدنم جراحت‌های فراوانی دارد، عفونت چشم‌هایم به گونه‌ای بود که باید مداوم چشم‌هایم را ضدعفونی می‌کردم. دو ماه دیگر هم یک عمل جراحی بر روی فکم دارم.



عافی اضافه کرد: خیلی از شبها خواب دوستان شهیدم را می‌بینم. امیر یکی از دوستانم بود که با او رفاقت بیشتری داشتم. در عملیات والفجر ۸ خواب شهادت او را دیدم. وقتی عملیات شروع شد ۵ نفر از دوستانم در جایی جمع شدند و با هم پیمان بستند که هر کس زودتر شهید شد شفاعت دیگران را کند. ۲ دقیقه بعد هر ۵ نفر آنها شهید شدند امیر هم با آنها بود. دیدن صحنه شهادت آنها خیلی بر روی زندگی من اثر گذاشت.



وی با تاکید بر اینکه برای آغاز دوباره جنگ خوشحال نمی‌شوم، گفت: حال و هوای جبهه‌های آن روز تکرار نشدنی است. در بهشت نیز اگر امامان و صالحان نباشند آنجا به یک جهنم تبدیل می‌شود. جبهه‌های ۸ سال دفاع مقدس به دلیل حضور صالحان برای ما مثل بهشت بود. به همین دلیل وقتی زخمی می‌شدم وسایل پانسمان می‌گرفتم و به جبهه‌ها برمی‌گشتم و خودم زخم‌هایم را پانسمان می‌کردم.



این رزمنده ۸ سال دفاع مقدس تصریح کرد: صفا و رفتار آن روزهای رزمندگان در جامعه امروز دیده نمی‌شود.



عافی در مورد خاطرات خود درباره قبول کردن قطعنامه ۵۹۸ گفت: آن شب که خبر قبول این قطعنامه را شنیدم، در جبهه بودم و تا صبح گریه کردم، زهری که امام در زمان قبول قطعنامه خوردند جگر ما را می‌سوزاند.



وی با تعریف خاطره‌ای در مورد دیدارش با امام گفت: ۲-۳ بار فرصت دیدن امام خمینی برای من پیش آمد اما به دلیل حضور در جبهه‌ها نتوانستم ایشان را ببینم. بعد از فوت امام بسیار از واقع پشیمان بودم. پشت سر من ترکشی خورده بود که جایش خیلی درد می‌کرد. اگر قرص نمی‌خوردم قادر به تحمل درد آن نبودم. یک شب که درد گردنم غیرقابل تحمل شده بود با خودم عهد کردم که دیگر قرص نخورم. شب در خواب امام خمینی (ره) و امیر را دیدم امام دستش را به روی جایی که درد می‌کرد گذاشت و از آن زمان دیگر آنجا درد نمی‌کند.



این رزمنده ۸ سال دفاع مقدس در مورد ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی گفت: اگر این فیلم‌ها کمی به واقعیت نزدیک شوند بسیار بهتر است، من ۷۷ ماه در جبهه‌ها بودم اما فرمانده‌ای را ندیدم که به کسی بگوید به جلو برو و یا با بی‌ادبی رفتار کنند. در فیلم‌های دفاع مقدسی می‌بینیم که یک بسیجی ۱۰۰ تا عراقی را با یک رگبار می‌کشد در حالی که این‌طور نبود آنها هم قوی بودند و سلاح و امکانات زیادی داشتند و جنگیدن کار ساده‌ای نبود. اگر بتوانیم ایمان، خلوص و صفای رزمندگان را به نمایش بگذاریم و واقعیات جبهه را نشان دهیم بسیار بهتر است.