تجربه گذشته نشان داده که عقلانیت آمریکایی در قبال ایران در برخی مواقع از جمله در سال ۲۰۰۴ نیزتاحدودی از خواب خرگوشی بیدار شد ه است اما در سر بزنگاه و موقع تعیین‌کننده اسیر دسیسه‌های سیاسی و اطلاعاتی لابی‌های صهیونیستی و عربی شده است.

به گزارش حدیدنیوز، در آستانه اخبار تایید نشده‌ای مبنی بر احتمال توافق نسبی و حداقلی تهران – واشنگتن درخصوص مسائل مهم واستراتژیک فی‌مابین به‌ویژه مسئله هسته‌ای، مسئله سوریه و تحریم‌های اقتصادی علیه ایران؛ رهبر معظم انقلاب در دیدار با فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سخنان مهمی که در آستانه سفر حسن روحانی به مقر سازمان ملل متحد در نیویورک ایراد شد با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی مخالف با حرکت‌های صحیح و منطقی دیپلماسی نیست از تاکتیک نرمش قهرمانانه در عرصه دیپلماسی دفاع کرده و فرمودند: «کشتی‌گیری که دارد با حریف خودش کشتی می‌گیرد و یک جاهایی به دلیل فنی نرمشی نشان می‌دهد، فراموش نکند که طرفش کیست؛ فراموش نکند که مشغول چه کاری است.»



از سوی دیگر باراک اوباما بعد از آشکار شدن مکاتبه او با رئیس‌جمهور جدید ایران - که چون در مناسبات ایران و آمریکا از سال ۱۹۷۹ به این‌سو جنبه رسمی ندارد اتفاق مهمی محسوب می‌شود - اعلام کرده که به نظر می‌ر‌سد فرصت گفت‌وگو با ایران در دوره ریاست‌جمهوری حسن روحانی به وجود آمده باشد و واشنگتن می‌خواهد که این فرصت را بیازماید.محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران نیز که برای تمهید مقدمات سفر حسن روحانی در حال حاضر در نیویوک به‌سر می‌برد می‌گوید به حل‌وفصل مناقشه غرب بر سر برنامه انرژی هسته‌ای ایران از طریق مذاکره، ضمن حفظ حقوق جمهوری اسلامی ایران امیدوار است.



موضع‌گیری‌های مذکور در کنار عقب‌نشینی آشکار ایالات متحده آمریکا از موضع جنگ‌طلبانه علیه سوریه و برخی اخبار دیگر همه حکایت از این دارد که ظاهرا عقلانیت آمریکایی که منافع ملی محور است در میان هیاهوهای صهیونسیتی و عربی – سلفی توانسته مجال تنفسی پیدا کند و قصد دارد با قدرت بزرگ منطقه‌ای یعنی جمهوری اسلامی به‌جای زبان تهدید با زبان تکریم وارد گفت‌وگو شود.درهمین جا باید تاکید کرد تجربه گذشته نشان داده که عقلانیت آمریکایی در قبال ایران در برخی مواقع از جمله در سال ۲۰۰۴ نیز تا حدودی از خواب خرگوشی بیدار شد ه است اما در سر بزنگاه و موقع تعیین‌کننده اسیر دسیسه‌های سیاسی و اطلاعاتی لابی‌های صهیونیستی و عربی شده و نتوانسته منافع ملی آمریکا را در قیاس با منافع آنها د ر اولویت قرار دهد.


تجربه تاریخی نشان داده آمریکایی‌ها هروقت حقوق ایران را در مسائل مختلف به رسمیت نشناختند؛ هرگاه زبان تهدید را برگزیدند و هرگاه به‌جای تعامل و دوستی با مردم ایران به تحریم‌های ضدبشری به‌عنوان چماق فشار روی آوردند در واقع منافع ملی این کشور ۲۸۰ میلیون نفری را در حاشیه مطامع و منافع لابی‌های قدرتمند صهیونیستی و عربی قرار داده‌اند. این بار نیز تصمیم‌گیران و دست‌اندرکاران سیاست خارجی آمریکا هر چند در ظاهر لبخند می‌گویند و سخنان خوشبینانه می‌زنند - که د رجای خود قابل‌توجه است - اما تا تصمیم کلیدی وراهبردی اتخاذ نکرده‌اند در معرض تغییرات نابهنگام قرار دارند.