ارتباط نا مشروع دختران و پسران به بهانه تمرین ، اختطلاط کلاس ها ، بی بند و باری...و مواردی از این دست.

فارق از وعده های واحی مسئولان این آموزشگاه ها به برخی هنرجویان در رابطه با سوپر استار شدن آنها یا دریافت شهریه های سنگین بحثی که این روز ها به سوژه برخی رسانه های تبدیل شده است وضعیت اخلاقی در این آموزشگاه ها بین هنرجویان و اساتید است .

به گزارش حدیدنیوز به نقل ازسراج۲۴، کلاس های آموزش هنرپیشگی که چند سالی است در کشور رونق چندانی گرفته مدتی است به دلیل درآمد بالا برای صاحبانش به سرعت در نقاط مختلف شهر تهران گسترش پیدا کرده است و بسیاری از بازیگران و کارگردانان سینما و تلویزیون در تلاش هستند تا با تاسیس یک آموزشگاه از این نخ عبایی هم برای خود بدوزند !

فارق از وعده های واحی مسئولان این آموزشگاه ها به برخی هنرجویان در رابطه با سوپر استار شدن آنها یا دریافت شهریه های سنگین بحثی که این روز ها به سوژه برخی رسانه های تبدیل شده است وضعیت اخلاقی در این آموزشگاه ها بین هنرجویان و اساتید است .

ارتباط نا مشروع دختران و پسران به بهانه تمرین ، اختطلاط کلاس ها ، بی بند و باری در رعایت حجاب در این مراکز ، عدم تقید به تعطیلی در مناسبت های مذهبی و... مواردی از این دست همگی نشان دهنده این حقیقت تلخ است که امروز کلاس هایی که تحت عنوان بازیگری هنرجو می پذیرید در بسیاری از موارد تبدیل به دامی برای دختران و پسران جوان برای انداختن این افراد به پرتگاه فساد و بی بند و باری تبدیل شده است .

چندی پیش خبری در برخی سایت های هنری منتشر شده بود که حکایت از رقص مخلوط دختران و پسران هنرجو در این کارگاه ها به بهانه تمرین داشت که متن این خبر به این شرح بود : شاید برای مردم ایران باور کردنی نباشد که نخستین جلسات کلاس های بازیگری آقای "ت"، مدرسین بازیگری، هنروران دختر و پسر را مجبور به "رقصیدن" مقابل یکدیگر می‌کنند !

ظاهراً آقای "ت" در کلاس های بازیگری خود، به این نتیجه رسیده که برای "از بین رفتن خجالت هنروران" و "کم رویی هایشان، بایستی دست به دامن "رقصیدن مختلط دختر و پسر در کنار یکدیگر" با بلند کردن صدای موسیقی های "طرب انگیز"، شد !

گفتنی است، موراد مشابهی چنین در بسیاری از مراکز آموزش بازیگری وجود دارد که هیچ گاه ، حتی با برخورد کتبی مسئولین فرهنگی بالاخص معاونت سینمایی وزارت ارشاد مواجه نشده اند.

با وجود این برای بازیگری در سینما،دل‌بستن به چنین آموزشگاه‌هایی کاری عبث و بیهوده است امروزه روز تنها راه تضمینی ورود به سینما داشتن یک آشنای بانفوذ است. برخی از دلباختگان سینما،بر این تصورند که داشتن تیپ و ظاهر شیک و به اصطلاح هنری،چشمان رنگی،صدای خاص و اَدا و اطوارهای غیرعادی(و به نوعی پُررویی) برای جلب نظر کارگردان‌ها کافی‌است.

در حالی که در شرایط کنونی سینمای ایران،تنها ملاک‌هایی که برای انتخاب بازیگر در نظر گرفته نمی‌شوند،موارد نامبرده است.نگاهی به شماری از فیلم‌های سینمایی طی یک دهه گذشته،حکایت از این دارد که سواد سینمایی و ظاهر مناسب در این عرصه به هیچ کار نمی‌آید و تنها واسطه کارآمد،پارتی و پول هنگفت است.

بسیاری از بهترین بازیگران فعلی سینمای ایران،به لطف داشتن والدین و اقوام سینماگر توانسته‌اند در حوزه بازیگری ورود کنند.«شقایق و گلشیفته فراهانی»،«باران کوثری»، «پگاه آهنگرانی»،«مهران مدیری»،«آتیلا پسیانی»،«خسرو و ستاره پسیانی»،«پولاد کیمیایی»، «مونا و مارال فرجاد»،«سپند و کمند امیرسلیمانی»،«برزو ارجمند» و «نورا هاشمی»،فهرستی از بازیگرانی هستند که از طریق معرفی و حرفه خانوادگی توانسته‌اند به بازیگری در سینما دست یابند.

به ندرت هم مواردی بوده که ستاره‌ای در سینما برحسب اتفاق کشف و معرفی شده.هدیه تهرانی و محمدرضا گلزار دو نمونه از مهم‌ترین آنها هستند.در حالی‌که دانشگاه‌های سینما و تئاتر،سالانه تعداد زیادی فارغ‌التحصیل بااستعداد اما گمنام تحویل جامعه می‌دهند که به دلیل شرایط نابسامان و بی‌نظارت سینما،بازار کاری برای آنها وجود ندارد یا در بهترین حالت باید دل خوش کنند به بازی در تئاتر یا تله‌فیلم‌هایی که اغلب هرگز پخش نمی‌شوند.

هرچند همیشه هم شرایط بدین گونه نیست و اگر شخصی خمیرمایه لازم را برای بازیگرشدن داشته باشد،می‌تواند با گذراندن یکی از کلاس‌های معتبر بازیگری،آنچه کسر دارد را بیاموزد و با تست‌های سینمایی در دفاتر تهیه فیلم،شانس خود را برای به چنگ‌آوردن نقشی امتحان کند،ولی این افراد نباید فراموش کنند که «آواز دهل از دور شنیدن خوش است» و تنها با ثبت‌نام در آموزشگاه‌های بازیگری که رشد قارچ‌گونه‌ای در کشور ما داشته‌اند، نمی‌توانند به کعبه آمال خود برسند.مقصود آنکه در سینمای امروز ما،جای رابطه و ضابطه عوض شده‌اند و تا پول خرج نکنید یا از جایی سفارش نشوید،نقشی به شما محول نخواهد شد