ترکیب آثار انتخاب شده برای نمایش در طول ماه مبارک رمضان نیز جای تامل دارد.

سینمایی که منت گذاشتن بر جامعه، یکی از خصلت‌های آن شده است از منت جدید خود بر مردم یعنی طرح اذان تا اذان هم طرفی نمی‌تواند بست و آنچه می‌ماند درسی است که سینماگران و همه هنرمندان از واکنش منفی مردم به آثار خود باید بگیرند.

به گزارش حدیدنیوز، ‎در حالی که نمی‌توان رسانه‌ای شدن دعوای سینماگران باهم و افشاگری‌های آنان علیه یکدیگر را در فرو مردن علاقه و انگیزه مردم به دیدن فیلم‌های روی پرده انکار کرد، ترکیب آثار انتخاب شده برای نمایش در طول ماه مبارک رمضان نیز جای تامل دارد.

به عنوان مثال آخرین ساخته مهرجویی که یک شکست کامل در کارنامه او محسوب می‌شود، علیرغم از دست دادن کف فروش همچنان چندین سینما را در اشغال خود دارد و تعداد دیگری از سینماها در اشغال فیلم مشابهی از مهرداد فرید بانام "بیتابی بیتا" ست.

فیلم پر سر و صدا و بی‌جاذبه "برف روی کاج‌ها" نیز که از اردیبهشت ماه روی پرده رفته است همچنان به تقلای خود برای جذب تماشاگر ادامه می‌دهد و حال و روز سینماهای نمایش دهنده "‌آقای الف"، "ملکه"، "تهران ۱۵۰۰"، " زبان مادری"، "تلفن همراه رئیس جمهور"و "خودزنی"نیز در واقع خودزنی سینمای ایران را تداعی می‌کند که به اوج سرخوردگی ناشی از عوام زده کردن هنر هفتم رسیده است.
در این میان جالب توجه است که "حوض نقاشی" با اتکا به سلامت محتوای خود و در حالی که تنها یک سینما را در اختیار دارد به رقابت موفق با فیلم‌های فوق ادامه می‌دهد و بر خلاف فیلم‌هایی چون "گلوگاه"و "یک مرد یک شهر"که تنها سه هفته از شروع نمایش عمومی آنها می‌گذرد، هنوز از نفس نیافتاده است.

سینمایی که منت گذاشتن بر جامعه، یکی از خصلت‌های آن شده است از منت جدید خود بر مردم یعنی طرح اذان تا اذان هم طرفی نمی‌تواند بست و آنچه می‌ماند درسی است که سینماگران و همه هنرمندان از واکنش منفی مردم به آثار خود باید بگیرند.

شکی نیست که بدنه اصلی مخاطبان سینما را همان مردم اهل عبادت و پایبند به ارزش‌ها تشکیل می‌دهند و این مردم نشاط روحی قابل کسب از مساجد را در لیالی ماه رمضان با بلیت نیم‌بهای فیلم‌های بی‌ارزش و بیگانه با فضای زندگی خود عوض نمی‌کنند.

مخاطب شناسی و تواضع آگاهانه در برابر مخاطب یکی از مهم‌ترین نشانه‌های هنرمند واقعی است و همین مخاطب‌شناسی است که می‌تواند سینما و سایر هنرهای ما را از بحران هویت، سردرگمی، انزوا، ابتذال و... نجات بخشد و به راه "خودیابی" و "انسجام بخشی هویت در هم شکسته" باز گرداند، سینمایی که با اکران زودهنگام پنج فیلم ضعیف انتخاب شده برای عید فطر هم به جایی نخواهد رسید و به جای فرار از جلو، سخت نیازمند روبروشدن با واقعیت‌ها است.