تحولات و اتفاقات حوزه سینما بواسطه شهرت برخی اعضای خود همیشه در راس اخبار قرار می گیرد.

به گزارش حدیدنیوز، تحولات و اتفاقات حوزه سینما (هرچند اغلب دردی از مخاطب و حتی قاطبه اعضای خود را دوا نکرده است) بواسطه شهرت برخی اعضای خود همیشه در راس اخبار قرار می گیرد و مخاطب رسانه ها بیشتر برای تماشای چهره های آشنا، اخبار مربوط به هنر هفتم را هم رصد می کنند.

اظهار نظر فلان کارگردان درباره فلان تهیه کننده، استفاده یا عدم استفاده از فلان بازیگر در بهمان پروژه، زندگی خصوصی و تفریحات خارج کشور هنرپیشه مشهور و اخباری از این دست همیشه بالاتر از مهمترین دغدغه های مردم و صنوف مختلف با اعضایی خیلی بیشتر از ۴ هزار نفر شاغل در سینمای ایران قرار گرفته است.

سینمایی که اگرچه عدد افراد شریف در آن کم نبوده ولی هیچ گاه(خاصه در دو دهه اخیر) گره ای از مشکلات مردم که همیشه ولی نعمت هنرمندان خوانده شده اند باز نکرده است؛ مردمی که علیرغم این همه سروصدای سینمایی، تئاترهای درجه ۳ را (با وجود هزینه دو برابری نسبت به بلیط سینما) به فیلم لیدرهای پر سرو صدای سینما ترجیح داده اند.

با این حساب چرا سینمایی که نه مخاطبی دارد و نه رسالتی برای خود قایل است اینقدر سرو صدا دارد؟ مگر فرق صنوف سینمایی با صنوف دیگر چیست؟ مگر نه اینکه سینما ۴ هزار عضو بیشتر ندارد؟

ماجرا از آنجا آغاز شد که عده ای از سینماگران معتقد به «هنر برای هنر» خانه سینما را پاتوقی برای کار سیاسی و نه صنفی کردند و علیرغم مخالفت برخی اعضای صنوف که اتفاقا خانه سینما برای حق و حقوق همان ها تاسیس شده بود، این روند ادامه پیدا کرد.
ضمن اینکه عملکرد نامناسب هیئت مدیره و انحصارهای بوجود آمده توسط آنها و امتیازات ویژه مانند سفرهای خارجی با رقم های گزاف این نارضایتی را دامن می زد ولی به سبب نوع برخورد روسای این خانه با منتقدین، آنها سکوت را به اظهارنظر ترجیح می دادند.
نمونه این نوع برخورد در مصاحبه اخیر یکی از مدیران اصلی خانه سینما با یک خبرگزاری درباره اتفاقات اخیر و تهدید سینماگران جریان مقابل بود که خطاب به آنها عنوان کرد که «در نهایت ما می‌مانیم و آنها به هرحال این اتفاق‌ها بعلاوه مشکلات قانونی سبب شد که درب خانه سینما برای حدود ۲ سال بسته شود »!

پس از این مدت دوباره و به دستور رییس جمهور فرآیند باز شدن خانه سینما به جریان افتاد و قرار بر این شد که پس از قانونی شدن صنوف و حل شدن مشکل اساسنامه، این خانه دوباره فعالیت خود را از سر بگیرد اما هر روز این روند پیچیده تر شد به شکلی که کار به اردوکشی خیابانی و دخالت پلیس انجامید.

نکته جالب اینکه برخی از چهره های مشهور خانه سینما از جمله مسئولان آن به جهت احیانا نزدیکی نظر آقای احمدی نژاد به خواسته آنها دست به دامن رییس جمهور شدند و تنها او را منجی بازگشایی خانه سینما دانستند؛ رییس جمهوری که تا همین ۴ سال گذشته در علن و خفا عامل «تقلب و کودتا» نامیده می شد و در محافل و حتی روی سن در زمان دریافت جایزه دولتی به انتخاب مردم تکه پرانی می شد، به یکباره تبدیل به «رییس جمهور محترم»ی شد که تنها نماینده او می تواند گره کور خانه سینما را باز کند چراکه هیئت مدیره سابق می داند که از این طریق بهتر می تواند به نتیجه دلخواه برسد..