تبدیل کردن سریال های چند سال گذشته که تا کنون چند مرتبه بازپخش شده اند به تله فیلم است .

بی پولی صدا و سیما در این روزها باعث شده تا مسئولان رسانه ملی به این فراست بی افتند تا برای پر کردن آنتن خود در شبانه روز دست به ابتکارات تازه ای بزنند !

به گزارش حدیدنیوز به نقل از تهران پرس بی پولی صدا و سیما در این روزها باعث شده تا مسئولان رسانه ملی به این فراست بی افتند تا برای پر کردن آنتن خود در شبانه روز دست به ابتکارات تازه ای بزنند !

یکی از این ابتکارات تازه که چندی است برای گذراندن اوقات مخاطبین به آن توجه ویژه ای می شود تبدیل کردن سریال های چند سال گذشته که تا کنون چند مرتبه بازپخش شده اند به تله فیلم است که با عنوان فیلم سینمایی در روز های پایانی هفته از شبکه ای مختلف سیما پخش می شود .

جالب اینجاست که ذائقه شناسی مسئولان رسانه ملی تا آنجا پیش رفته که به بهانه سالروز آزاد سازی خرمشهر شبکه هایی نظیر آموزش هم تولید شده دهه هفتاد سینمای دفاع مقدس را پخش می کنند!

در اين شيوه نه نياز به خريد فيلم‌هاي جديد چه از سينماي ايران و چه سينماي جهان وجود ندارد و نه آنكه تلويزيون مجبور مي‌شود بودجه‌اي مشخص و جدا براي خريد يا توليد تله‌فيلم‌هاي جديد خرج كند ، ضمن اينكه به دليل مونتاژ جديد آنها، پيشوند«تكراري» نيز دست كم به راحتي به آنها نمي‌چسبد و ظاهراً از هجوم انتقادات مي‌كاهد ، پيشوندي كه كاربرد آن از سوي رسانه‌ها و جرايد، به عصبانيت و دلخوري مديران و روابط عمومي‌هاي سيما مي‌انجامد.

از جمله مجموعه‌هايي كه اخيراً با چوب جادوي تلويزيون يك شبه تبديل به تله‌فيلم شدند مي‌توان به سريال‌هاي «نابرده رنج» (عليرضا بذرافشان)، «مرد نقره‌اي» (كاظم معصومي)، «چك برگشتي» (سيروس مقدم)، «مختارنامه» (داود ميرباقري)، «موج و صخره» (مجيد صالحي)، «دارا و ندار» (مسعود ده‌نمكي)، «يك مشت پر عقاب» (اصغر هاشمي)، «عمارت فرنگي» (محمدرضا ورزي)، «عيد امسال» (سعيد آقاخاني) و... اشاره كرد. شبكه تهران نيز سهم بيشتري در اين قضيه دارد. حتي سريال يك مشت پر عقاب كه سال ۸۶ از شبكه سه پخش شد نيز يك بار از شبكه پايتخت در قالب تله‌فيلم به نمايش درآمد.

همين اواخر نيز شبكه سوم سيما به بهانه يادآوري ماجراهاي سري اول سريال پليسي مسعود آب‌پرور در آستانه پخش فصل جديد آن، «هوش سياه» را در قالب دو تله‌فيلم، جمعه و پنجشنبه گذشته در باكس اصلي روانه آنتن خود كرد ، با پررنگ و جدي شدن اين سياست، به نظر مي‌رسد در آينده نزديك اغلب سريال‌هاي سيما از تيغ تله‌فيلم شدن در امان نخواهند بود.

شايد جالب باشد بدانيد سال گذشته در اقدامي عجيب، يك سريال بدون آنكه به پخش برسد، تبديل به فيلم تلويزيوني شد!

اما قضيه تبديل سريال‌ها به فيلم تلويزيوني يك بعد ديگر نيز دارد و آن كش دادن تله‌فيلم‌ها براي مبدل شدن به يك مجموعه يا ميني‌ سريال است. در اين باره شنيده مي‌شود مسؤولان تلويزيون نيز به برخي از سازندگان تله‌فيلم‌ها سفارش كرده‌اند تا آثار خود را در تايم بيشتري تصويربرداري كنند تا شرايط براي آماده‌سازي يك ميني سريال از دل تصاوير ضبط شده فراهم شود. در واقع با اين وصف، تله‌فيلمي كه معمولاً در ۹۰ دقيقه به سرانجام مي‌رسد، چنان كش داده مي‌شود تا دو- سه قسمت ۴۵ يا ۵۰ دقيقه‌اي مفيد (!) و چه بسا بخش‌هاي بيشتري از آن به دست آيد.

در هر حال بحران برنامه سازی و پر کردن آنتن تلویزیون در ساعات مختلف شبانه روز مدت هاست که گریبان گیر رسانه ملی شده و به نظر می رسد با وخیم تر شدن اوضاع ؛ حتی صدا و سیما با بحران درآمد زایی و تبلیغات هم به دلیل از دست دادن مخاطب رو به رو شده باشد و غیر از تبلیغات بانک ها و چند مرکز دولتی دیگر شرکت های خصوصی تمایلی به سرمایه گذاری برای تبلیغات در رسانه ملی نداشته باشند و بیشتر مایلند سرمایه خود را در میان سریال های پر مخاطب ترکیه ای که از شبکه های فارسی زبان ماهواره پخش می شود هزینه کنند!