به گزارش حدیدنیوز، دوباره داستان دایی و پرسپولیس. در چند سال اخیر بارها نام این دو با هم شنیده شده است؛ چه زمانی که در این تیم سرمربی بود، چه زمانی که از این تیم رفت. پس از آن هم از شکایتهای بی پایان او علیه باشگاه گرفته تا مشکلاتش با رویانیان در محافل عمومی و خصوصی همواره این دو نام را مقابل هم قرار داده است. حال چه اتفاقی افتاده که دشمنان دیروز دوست شده اند و قرار است زیر یک سقف با هم کار کنند خدا می داند! این هم از عجایب بی‌شمار فوتبال ماست.

**آقای دایی به عنوان یک دوستدار شما می خواهم که به پرسپولیس نیایی، لا اقل این فصل را نیا. خودت هم بهتر می دانی شعار علی دایی روی سکوها که به یک اپیدمی در ورزشگاهها تبدیل شده است همه‌اش برای خواستن شما نیست و نشانه‌ای برای بیان اعتراض است.
شما چند روز پیش به رسانه ها گفتی که به پرسپولیس فکر هم نمی کنی و با راه آهن قرارداد اخلاقی داری. آقای دایی، خیلی از بازیکنان راه آهن به خاطر تو مانده اند یا می خواهند به این تیم بیایند. مدیران سورینت (راه آهن) که حالا می خواهد در میان باشگاه‌های خصوصی عرض اندام کند برنامه ۵ ساله خود را با تکیه بر نام تو تنظیم کرده اند. پس بگذار همان عزتی را که پس از بردن پرسپولیس گفتی خدا به تو داده است در میان مردم و اهالی فوتبال حفظ شود و با این زیرپا گذاشتن وجدان وجهه خود را خراب نکن هر چند که گفته شده شرط آمدن به پرسپولیس را رضایت مدیران راه آهن دانسته‌ای که اگر اینگونه باشد نشانه حسن اخلاق بالای شماست اما در این فوتبال که در آن سیاست کم دخیل نیست امکان هرگونه فشار برای رضایت اجباری وجود دارد!!

**یک سخن کوتاه هم با مدیران عزیز پرسپولیس داریم؛ برای یکبار هم که شده به بازیکن سابق خود احترام بگذارید و آرزوی قلبی او را برآورده کنید. درست است که مایلی کهن در تیمهای مختلف نتیجه مطلوب و عالی نگرفته اما باید پتانسیل تیمهای او را هم نگاه کنیم. بگذارید او هم قبای سرمربیگری تیم محبوبش را که برعکس خیلی ها برای پوشیدنش ناز نمی کند و شرط نمی گذارد را به تن کند. اولین حسنی که آمدن مایلی کهن دارد کم کردن حاشیه هایی است که هرساله ضربات مهلکی بر پیکر پرسپولیس زده است. رو کردن جوانان گمنام توسط او هم که برای خیلی از اهالی فوتبال ثابت شده است.

**به هرحال امیدواریم مصلحت اندیشی در دستورکار مدیران پرسپولیس قرار گیرد و حالا که این همه این پروسه انتخاب سرمربی را کش داده اند یک انتخاب عاقلانه داشته باشند.

* محمدجواد قبادی