قوانین آمریکا حمل سلاح را حق شهروندان آمریکایی می داند.

در حال حاضر مردم امریکا ۲۷۰ میلیون اسلحه در خانه های خود دارند. به عبارتی نرخ تملک سلاح شخصی در ایالات متحده ۸۸.۸ درصد است. از لحاظ مقایسه تعداد سلاح های تحت تملک شخصی در بین ۱۷۸ کشور دنیا، امریکا رتبه اول را به خود اختصاص داده است.  در ماده دوم قانون اساسی آمریکا آمده است که "یک ملیشیای بسیار منظم برای حفظ امنیت یک ایالت آزاد ضروری است. این حق مردم برای نگهداری و حمل اسلحه نباید نقض شود. 

به گزارش حدیدنیوز، واقعه تلخ کشتار مدرسه ابتدایی سندی هوک شهر نیوتاون در یکی از ایالت های امریکا، زنگ خطر حمل و استفاده از سلاح گرم را بیش از پیش برای امریکایی ها به صدا در آورد. 



قانون حمل سلاح در امریکا یکی از قوانین چالش برانگیز و پرحاشیه است که لغو و تاییدهای کم و بیش فراوانی را در ایالت های مختلف به خود دیده است. به پس از واقعه سندی هوک اکثر سایت ها و خبرگزاری های امریکایی همزمان با هم از ”لزوم سختگیرانه تر ساختن قانون حمل اسلحه" سخن گفتند. در ایالات متحده، طبق قوانین ایالتی و فدرال، حق تملک اسلحه و حمل آن برای همه افراد بالای ۱۸ سال (در برخی ایالت ها) و افراد بالای ۲۱ سال در تمام ایالت ها لحاظ شده است.

بدین معنا که به شرط ثبت قانونی مجوز خرید اسلحه، هر کسی می تواند هر نوع سلاح و لوازم آن اعم از مسلسل، تفنگ شکاری، صدا خفه کن، و مهمات مختلف را داشته باشد. تنها سلاح هایی که مجوز تملک و خرید و حمل ندارند تسلیحات تمام هسته ای هستنند! 



پیش از بررسی بیشتر موضوع، برخی آمارها را مرور می کنیم:

در حال حاضر مردم امریکا ۲۷۰۰۰۰۰۰۰ اسلحه در خانه های خود دارند. به عبارتی نرخ تملک سلاح شخصی در ایالات متحده ۸۸.۸ درصد است.

از لحاظ مقایسه تعداد سلاح های تحت تملک شخصی در بین ۱۷۸ کشور دنیا، امریکا رتبه اول را به خود اختصاص داده است.

تعداد قتل به وسیله اسلحه در سال ۲۰۰۹، رقم ۹۱۴۶ نفر بوده است. یعنی از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر، ۲.۹۸ درصد به وسیله اسلحه به قتل رسیده اند.

آخرین آمار ثبت شده از خودکشی به وسیله اسلحه، مربوط به سال ۲۰۰۵ بوده که طبق آن، ۱۷۰۰۲ نفر اقدام به این کار کرده اند؛ یعنی از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر خودکشی، ۵.۷۵ درصد به وسیله اسلحه بوده است.

آخرین آمار ثبت شده از قتل های غیر عمد به وسیله اسلحه مربوط به سال ۲۰۰۵ است: ۷۸۹ قتل غیر عمد، یعنی ۰.۲۷ درصد از بین هر ۱۰۰۰۰۰ مورد.

نکته جالب توجه درخصوص احداث کارخانجات ساخت اسلحه، این است که مجوز احداث کارخانجات تولید سلاح های سبک و لوازم یدکی آنها فقط با یک جواز که اعتبار آن ثابت شده باشد ممکن است.

امریکا هرسال ۱۵۸۵۲۴۲۷۳۸ دلار امریکا صرف هزینه واردات اسلحه می نماید (این رقم مربوط به سال ۲۰۰۹ است).

قیمت سلاح در امریکا مسئله دیگری است که تملک و حمل آن را ساده تر کرده است. یک شهروند امریکایی فقط با ۵۰۰ دلار امریکا می تواند یک AK-۴۷ خریداری کند. این هزینه با توجه به سطح زندگی امریکایی ها پولی نیست که کسی برای پرداخت آن مشکل داشته باشد.

سن خرید اسلحه در ایالت های مختلف بسته به نوع اسلحه و زمان استفاده از آن (پس از خرید) مختلف است اما کمترین سن برای گرفتن مجوز ۱۸ سال تمام می باشد.

در برخی ایالات ها حمل اسلحه در مکان های عمومی نیازی به ارائه مجوز ندارد. شهروندان امریکایی می توانند در پیاده رو ها، استادیوم ها، پارک ها، مکان های تفریحی و ... سلاح گرم حمل کنند بدون اینکه مجوز خرید و تملک آن را به همراه داشته باشند. لازم به ذکر است که ایالت «ایلینوی» تنها ایالت منع کننده حمل پنهان سلاح محسوب می‌شد.

آمار و نکات جالب توجهی که ملاحظه شد، تنها بعد حیرت انگیز مسئله نیست. پرسشی که پیش و بیش از هرچیز به ذهن می رسد این است که با وجود پلیس شهری، اف بی آی، سیا، و چندین و چند سازمان نظامی و نظامی-اطلاعاتی مختلف در این کشور، چه نیازی به حمل اسلحه توسط خود مردم است؟ مگر پلیس حافظ جان و مال شهروندان نیست؟

قوانین آمریکا حمل سلاح را حق شهروندان آمریکایی می داند. در ماده دوم قانون اساسی آمریکا آمده است که "یک ملیشیای بسیار منظم برای حفظ امنیت یک ایالت آزاد ضروری است. این حق مردم برای نگهداری و حمل اسلحه نباید نقض شود.

زمانیکه قانون اساسی آمریکا نوشته می شد، این کشور پس از انقلاب خونین توانسته بود از زیر سلطه ی امپراتوری انگلیس در آید. ولی خطر این نیروی تجاوزگر کاملاً از بین نرفته بود.

از سویی، سهل الوصول بودن مجوز حمل اسلحه خود به نوعی تشدید کننده جو هراس ناامنی در جامعه است. حتی برای شخصی که سلاح ندارد، مسلح بودن دوست و همسایه و همکار و فامیل و ... به نوعی القای ناامنی و هراس اجتماعی است. وقتی در خیابان های امریکا قدم می زنید این حس به شما دست می دهد که هرکسی که از کنار شما می گذرد ممکن است اسلحه ای در جیب خود داشته باشد؛ هرجا که سکونت داشته باشید، این هراس وجود دارد که همسایه شما سلاح گرم زیر بالش خود داشته باشد؛ در مدرسه و دانشگاه و سینما هرلحظه این احتمال را می دهید که شخصی با مسلسلی در دست وارد شود و همه را به رگبار ببندد. خب! پس چرا شما اسلحه نداشته باشید تا از خود دفاع کنید؟!



اما با وجود اینهمه حادثه خونبار و جانگزا چرا هنوز هم هر فردی می تواند سلاح گرم داشته باشد؟ چرا قانون منع تملک و حمل سلاح تصویب نمی شود و رقم نجومی سلاح های تحت اختیار مردم پایین اورده نمی شود؟

جواب این سوال چیزی است که مایکل مور، نویسنده و فیلمساز منتقد امریکایی به آن اشاره داشته است.

مایکل مور می گوید: زمان آن رسیده است که مردم آمریکا بپا خواسته و در مقابل زور و قدرت لابیست های اسلحه و سیاستمداران منصوب شده از جانب آنان بایستند و خواهان تدوین قوانینی شوند که دسترسی به اسلحه های بسیار کشنده را محدود کند.

اما آیا صاحبان کارخانجات تولید اسلحه، تجار و صدالبته قاچاقچیان سلاح در امریکا اجازه تصویب چنین قانونی را خواهند داد؟

نکته آخر: رقم حاصله از صادرات اسلحه در سال ۲۰۰۹ برای ایالات متحده ۶۸۹۱۷۰۶۰۳ دلار امریکا بوده است که آخرین رقم ثبت شده در این خصوص است.