>پايگاه خبری تحليلی حديد نيوز 16 مهر 1393 ساعت 14:41 http://www.hadidnews.com/news/31244/ماجرای-ازدواج-آیت-الله-مهدوی-کنی -------------------------------------------------- عنوان : ماجرای ازدواج آیت الله مهدوی کنی -------------------------------------------------- ازدواج حضرت آیت الله مهدوی کنی از زبان خودشان به شرح زیر است: متن : به گزارش حدیدنیوز،من در سال ۱۳۳۸ در سن ۲۸ سالگی ازدواج کردم. ازدواج ما هم مقدماتی داشت. در ابتدا علاقه داشتم در قم ازدواج کنم، چون می خواستم که در قم بمانم زیرا به خاطر علاقه به تحصیل قصد نداشتم این شهر را رها کنم، اما مرحوم پدرم به این کار رضایت نداد. ایشان چون سالخورده بود مایل بود که از قم به تهران بیایم. من با صبیهٔ مرحوم آیت الله حاج شیخ زین العابدین سرخه ای وصلت کردم. شاید علت اصلی اش سابقهٔ آشنایی و دوستی ایشان با پدرم بود. همسرم تحملشان خوب بود. چون روحانی زاده بودند، زندگی طلبگی و روحانی را پذیرفته بودند و می دانستند که یک طلبهٔ روحانی چگونه زندگی می کند. البته با وضع زندگی داخلی ما نیز آشنا بودند، چون در کن رفت وآمد داشتند و فرهنگ خانوادهٔ ما برای ایشان شناخته شده بود. وجود ایشان کمک بزرگی برای من بود به خصوص از جهت استقامتی که در سختی ها از خود نشان می داد. استقامت ایشان، بعدها در تربیت فرزندان نیز خیلی مؤثر بود. در حقیقت خود من فرصتی برای تربیت بچه ها نداشتم و واقعاً او برای بچه ها هم پدر بود و هم مادر. ایشان در مدرسهٔ عالی شهید مطهری و جز آن، سال ها به تحصیلاتت حوزوی و معلومات متفرقهٔ امروزی اشتغال داشتند و با این سوابق طولانی، دانشگاه خواهران را خوب اداره می کنند. قبل از ازدواج چون ما رفت وآمد خانوادگی داشتیم یکدیگر را می شناختیم. حدود یک سال هم در عقد به سر بردیم. دوران عقد دوران شیرینی است ولی چون پدر خانواده با رفت وآمد پیش از عروسی مخالف بودند، من نمی توانستم زیاد به آنجا بروم. مرحوم سرخه ای تقریباً مطابق سنت های قدیمی رفتار می کردند. نمی دانم این تعبیر درست است یا نه. در هر حال سنت هایی بود که در خانواده ها حکم فرما بود. مخصوصاً در بعضی از خانواده های روحانی که در این مورد سخت گیری بیشتری بود. بنده بعد از ازدواج برای ادامهٔ تحصیل به قم برگشتم و حدود دو سال در قم ماندم. البته ابتدا تنها رفتم. بعد هم خانواده را بردم. اما متأسفانه به دو جهت نتوانستم در قم بمانم. یکی اینکه خانم اینجانب از نظر سنی کوچک بود چون دوازده ساله بود که با هم ازدواج کردیم و همین کمی سن و دوری از خانواده موجب دلتنگی می شد و جهت دیگر اصرار مرحوم والدمان بود. مرحوم پدرم هم بعد از ازدواج اصرار داشتند که من برگردم. بنابراین در سال فوت مرحوم آیت الله بروجردی سال ۱۳۴۰- به تهران بازگشتم و متأسفانه در آنجا ماندگار شدم. (خاطرات آیت الله مهدوی کنی، صص ۴۸-۵۰)